O

χρόνος για την ελληνική οικονομία έδειχνε να τελειώνει την προηγούμενη εβδομάδα και όλα επίσης έδειχναν ότι ήμασταν στο σημείο μηδέν. Η ασυνεννοησία σε επίπεδο Ε.Ε., το πολιτικό «πανηγύρι» της συναίνεσης και τα αλληλοαναιρούμενα μηνύματα στην αγορά δεν άφηναν ουσιαστικά περιθώριο για αισιοδοξία. Όμως, τελικά, τα δεδομένα αλλάζουν πιο γρήγορα απ' ό,τι μπορούμε να φανταστούμε ή υπάρχουν ακόμα πολλές παράμετροι τις οποίες δεν μπορούμε να υπολογίσουμε με ακρίβεια.

Έτσι, η νέα αντίληψη η οποία φαίνεται πως κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη για το θέμα της διάσωσης της Ελλάδας, σε συνδυασμό με τον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό, δημιουργεί κάποιες θετικές προσδοκίες για ένα καλό σενάριο για την οικονομία της χώρας και τη Σοφοκλέους. Ουσιαστικά, μιλάμε για μια... δεύτερη ευκαιρία, καθώς η πρώτη πετάχτηκε στα σκουπίδια (πολλές θυσίες έναντι πενιχρού αποτελέσματος).

Στο Cover Story του «Μ» (σελ. 10 - 11) εξετάζονται και αναλύονται όλα τα νέα δεδομένα, για να φανεί με σαφήνεια πώς αποκτήσαμε αυτήν τη δεύτερη ευκαιρία και με ποιον τρόπο μπορεί να αποδειχτεί πραγματική αιτία για καλύτερες μέρες.

Κατ' αρχάς, εξετάζονται τα στοιχεία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου η Ελλάδα απέκτησε (με το... αζημίωτο, πάντα) περισσότερες συμπάθειες και η στήριξη γίνεται πιο αποτελεσματική. Στο εσωτερικό μέτωπο, ο ανασχηματισμός δείχνει πως πάμε σε πιο ισορροπημένο κυβερνητικό σχήμα, υπό την έννοια ότι το εύρος των αλλαγών που απαιτούνται θέλει και εύρος πολιτικής «αντιπροσώπευσης», που θα μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση σε όλα τα επίπεδα (και όχι μόνο τα τεχνοκρατικά...). Τέλος, εξετάζονται οι πιθανές εξελίξεις για το Χ.Α., με την προϋπόθεση βέβαια ότι η κυβέρνηση θα αρχίσει να παίρνει μπρος...

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η ύπαρξη μιας δεύτερης ευκαιρίας δεν θα πρέπει καθόλου να εκληφθεί ως βεβαιότητα για επικείμενη λύση των προβλημάτων. Τα προβλήματα παραμένουν μεγάλα και όλα δείχνουν πως, ακόμα κι αν επιβεβαιωθεί το θετικό σενάριο, πολλά από τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά μας και όχι πίσω μας...