Η

σέντρα στο παιχνίδι έγινε πριν από περίπου δύο μήνες, με την πρόταση Σάλλα για τη συνένωση της Τράπεζας Πειραιώς, της ATEbank και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, πρόταση η οποία προέκυψε από την ανάγκη για τη δημιουργία ισχυρότερων και κεφαλαιακά επαρκέστερων τραπεζών στην ελληνική αγορά. Έκτοτε, λόγω και του παραδοσιακά «νεκρού» Αυγούστου, η αγορά βρέθηκε σε κατάσταση αναμονής για τις εξελίξεις, καθώς μια τέτοια κίνηση δεν είναι δυνατόν να μείνει αναπάντητη από τους έτερους «παίκτες» του τραπεζικού κλάδου.

Το βέβαιο είναι πως σε όλο αυτό το διάστημα η ανάγκη για μεγαλύτερα τραπεζικά σχήματα δεν έχει αλλάξει. Η τρόικα, άλλωστε, μας το υπενθυμίζει συνέχεια, ενώ και η κυβέρνηση, από την πλευρά της, έχει κάνει τα πρώτα βήματα με την πρόσληψη συμβούλων για τις αποτιμήσεις κ.λπ. Αυτά που έχουν αλλάξει, όμως, και πιέζουν είναι τα περιθώρια κινήσεων των ίδιων των τραπεζών. Εν ολίγοις, στενεύουν τα χρονικά περιθώρια.

Οι ενέσεις ρευστότητας από την ΕΚΤ καθώς και το νέο πακέτο στήριξης έχουν ορίζοντα λήξης. Επίσης, οι ενισχύσεις αυτές δεν μπορούν να καλύψουν την πραγματική ανάγκη της οικονομίας, ούτε τη διάχυση ρευστότητας στην αγορά. Το πρόβλημα αυτό, όμως, γίνεται μπούμερανγκ για τις ίδιες τις τράπεζες, για να ξαναγυρίσουμε στην αρχή του ζητήματος: οι συγχωνεύσεις - συνενώσεις είναι μονόδρομος, πιο πιεστικός τώρα.

Το θέμα αυτό εξετάζει το Cover Story του «Μ» (σελ. 10 - 11), το οποίο εστιάζει κατά βάση στα δεδομένα όπως έχουν διαμορφωθεί τώρα και -επί της ουσίας- λίγο πριν ξεκινήσει το μεγάλο «παιχνίδι» στον κλάδο (ή λίγο πριν αποκαλυφθεί, αν προτιμάτε, γιατί οι κινήσεις και οι διεργασίες έχουν αρχίσει).

Παράλληλα, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στις εκθέσεις μεγάλων διεθνών οίκων που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα και τοποθετούνται εν όψει των εξελίξεων. Σε τελική ανάλυση, η ώρα της αλήθειας πλησιάζει για όλους και δεν παύει, όπως κάθε παιχνίδι, να αναζητούνται οι νικητές και οι χαμένοι. Οι αποκαλύψεις και τα αποτελέσματα είναι κοντά...