Kι αν χιονίζει και αν βρέχει...

Υπέρ της... κερδοφορίας της ΔΕΗ φαίνεται να είναι οι καιρικές συνθήκες! Οι έντονες βροχοπτώσεις αλλά και οι χιονοπτώσεις της προηγούμενης περιόδου είχαν ως αποτέλεσμα τις αυξημένες εισροές στα φράγματα των υδροηλεκτρικών σταθμών, με συνέπεια η Επιχείρηση να έχει ζητήσει από τον ΔΕΣΜΗΕ να κάνει χρήση των νερών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Τούτο σημαίνει, με απλά λόγια, ότι η ΔΕΗ θα έχει τη δυνατότητα για το προσεχές διάστημα να παράγει σημαντικό μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας με μηδενικό κόστος, με αποτέλεσμα να συμπιεστεί προς τα κάτω η Οριακή Τιμή του Συστήματος (ΟΤΣ), που έτσι κι αλλιώς θεωρείται ότι βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα σε σχέση με το κόστος παραγωγής.

Από αυτήν την πρακτική (της χρήσης των νερών), η οποία είναι αιτιολογημένη σε αυτήν τη χρονική στιγμή, θα κερδίσει η ΔΕΗ, αλλά θα πιεστούν οι υπόλοιποι παραγωγοί, ενώ δεν αποκλείεται τα απόνερα να φτάσουν μέχρι και την εμπορία ηλεκτρικής ενέργειας, όπου εισήλθαν και ιδιώτες, εξαιτίας αυτής της πραγματικότητας, δηλαδή της χαμηλής ΟΤΣ. Και βέβαια χαμένος θα είναι και ο ΔΕΣΜΗΕ, ο οποίος παρουσιάζει έλλειμμα στον λογαριασμό για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας το 2009 εξαιτίας της κατά κόρον τεχνητής συμπίεσης της ΟΤΣ το περασμένο έτος, λόγω των συστηματικών παραβάσεων του Κώδικα Συναλλαγών από την Επιχείρηση σε ό,τι αφορά τη χρήση των νερών.

Και μπορεί η ΔΕΗ και ο ΔΕΣΜΗΕ να υποχρεώθηκαν από τη ΡΑΕ να εφαρμόσουν πιστά τον κώδικα και να αιτιολογούν τη χρήση των υδροηλεκτρικών, φαίνεται όμως ότι τουλάχιστον η Επιχείρηση έχει με το μέρος της και τα καιρικά φαινόμενα, ώστε να είναι καλυμμένη και φέτος για την είσοδο των νερών στο ενεργειακό μίγμα της. Ήδη, τον Ιανουάριο το 16% της παραγωγής της προήλθε από τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Πώς να αντιδράσουν σε αυτήν την πραγματικότητα οι ιδιώτες παραγωγοί;

Θα κλείσουν απ' την... πολλή στήριξη!

Eγινε η πολυπόθητη συνάντηση των κλωστοϋφαντουργών με την υπουργό Οικονομίας κ. Κατσέλη και αν διαβάσουμε τα αιτήματα των πρώτων και την απάντηση του υπουργείου, μάλλον θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι κάποτε είχαμε έναν τέτοιον κλάδο...

Από την πλευρά τους, λοιπόν, οι κλωστοϋφαντουργοί (Ελ. Κούρταλης, πρόεδρος της ΣΕΒΚ) εκφράζουν την αγωνία τους και τονίζουν την ανάγκη άμεσης παρέμβασης. Αναφέρουμε, για παράδειγμα, κάποια αποσπάσματα: «Για το 2010, δυσοίωνες προβλέψεις οδηγούν στον κίνδυνο αφανισμού του κλάδου» ή «οι δε αρνητικές προβλέψεις για το 2010, με τις επιχειρήσεις να βρίσκονται σε απόγνωση, είναι να αντιμετωπίσουν εμφανώς τον κίνδυνο διακοπής της λειτουργίας τους εντός του έτους». Και ο κ. Κούρταλης ολοκληρώνει: «Σε μια ΥΣΤΑΤΗ προσπάθεια επιβίωσης της κλωστοϋφαντουργίας, του μεγαλύτερου βιομηχανικού κλάδου της χώρας, ο οποίος απασχολεί σήμερα περίπου 85.000 εργαζομένους, εξάγει το 30% όλων των βιομηχανικών προϊόντων της χώρας...».

Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος της ΣΕΒΚ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι οι περισσότερες εταιρείες του κλάδου δεν θα προλάβουν να βγάλουν τη χρονιά... Απέναντι σε αυτά τα αιτήματα, το υπουργείο απαντά με την πρόθεσή του να δράσει σε... πέντε βασικούς άξονες κλαδικής παρέμβασης: α) σύνδεση της έρευνας με την παραγωγή, β) ενίσχυση των εξαγωγικών δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων που θα παράγουν προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, γ) χρήση σύγχρονων χρηματοδοτικών εργαλείων, δ) αναδιάρθρωση του κλάδου μέσα από τη δημιουργία υγιών και βιώσιμων επιχειρηματικών σχημάτων και ε) ενίσχυση των μηχανισμών εποπτείας της αγοράς. «Φέξε μου και γλίστρησα», δηλαδή...

Υ.Γ.: Εκείνο το περίφημο σχέδιο «πράσινης ανάπτυξης» για τη διάσωση της Ελλ. Υφαντουργίας τι να γίνεται άραγε;