Δ

εν υπάρχει πλέον ούτε... μισός Έλληνας που να αμφιβάλλει ότι το 2010 θα είναι μία από τις δυσκολότερες χρονιές (αν όχι η δυσκολότερη) στην οικονομική ιστορία των χωρών. Το γεγονός είναι πως επί της ουσίας πληρώνουμε το τίμημα της στρεβλής (και μάλλον «μαγειρεμένης») ανάπτυξης των τελευταίων χρόνων. Και αυτό που επίσης φαίνεται βέβαιο είναι ότι θα το πληρώσουμε ακριβά.

Σε αυτό το περιβάλλον, η ζωή για τις επιχειρήσεις και την αγορά εκ των πραγμάτων ορίζει νέους στόχους: το στοίχημα για τις εταιρείες δεν είναι πλέον η επέκταση ή η ανάπτυξη, αλλά πρωτίστως η επιβίωση και δευτερευόντως η αναδιάρθρωση με τέτοιον τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται ορθολογική ανάπτυξη (έστω και στο μέλλον).

Αλλά κι αυτό το στοίχημα είναι πολύ δύσκολο. Έπειτα από ένα κακό 2009, το 2010 ξεκίνησε με ακόμα χειρότερους οιωνούς για τα εταιρικά κέρδη. Η πολύ χαμηλή βάση σύγκρισης και η νέα αναμενόμενη σημαντική υποχώρηση των φετινών επιδόσεων καθιστούν τη σύγκριση με το 2008 απογοητευτική.

Στο θέμα αυτό εστιάζει το Cover Story του «Μ» (σελ. 10 - 11), το οποίο εξετάζει την κατάσταση τώρα, τις εκτιμήσεις στελεχών από εισηγμένες επιχειρήσεις αλλά και τις επιδράσεις στο Χ.Α. Αναφέρεται επίσης στις μετοχές που φαίνεται να είναι διαπραγματεύσιμες με ελκυστικούς δείκτες αλλά και σε εκείνες οι οποίες δείχνουν περισσότερο ανθεκτικές στην όλη κατάσταση.

Το γενικότερο συμπέρασμα, πάντως, είναι ότι φέτος οι εισηγμένες εταιρείες θα δώσουν μικρότερη έμφαση στην κερδοφορία τους και θα ρίξουν το βάρος στη διατήρηση της υγείας του ισολογισμού τους και στο πώς θα βγουν ενδυναμωμένες σε σχέση με τον ανταγωνισμό, προκειμένου να επωφεληθούν κατά την περίοδο της ανάκαμψης που αναμένεται σταδιακά από το 2011...