E

ντονος προβληματισμός επικρατεί στις τάξεις των Ελλήνων επιχειρηματιών, καθώς βλέπουν το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον συνεχώς να «σφίγγει» και τις επιπτώσεις από τη διεθνή κρίση στην πραγματική οικονομία της χώρας να γίνονται ολοένα και βαρύτερες.

Παράγοντες του εμπορικού και του βιομηχανικού κλάδου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις προβλεπόμενες επιδόσεις του 2009, γεγονός που παρουσιάζεται αναλυτικά στη σελ. 37 του σημερινού «Μ».

Τα αποτελέσματα του εννεαμήνου, η δημοσίευση των οποίων θα ολοκληρωθεί έως το τέλος του μήνα, δεν θα μας πουν... όλη την αλήθεια. Η υποχώρηση των κερδών θα είναι πολύ χαμηλότερη σε σχέση με το ποσοστό πτώσης των μετοχών στο ταμπλό του Χ.Α., ωστόσο, η ουσιαστική επιδείνωση της οικονομίας μας ξεκίνησε από τα μέσα Σεπτεμβρίου και μετά. Σαφέστερες προοπτικές για το μέλλον των κερδών των εισηγμένων εταιρειών αναμένεται να έχουμε στις αρχές του επόμενου έτους (σελ. 18).

Στις τράπεζες, οι αναλυτές τηρούν πλέον επιφυλακτικότερη στάση για την κερδοφορία τους, υποστηρίζοντας για πρώτη φορά ότι τα αποτελέσματα του 2009 θα είναι χαμηλότερα από τα φετινά. Οι «πίσω γραμμές» των πρόσφατων εκθέσεων της ING και της UBS παρουσιάζονται στις σελίδες 12 - 13.

Η βαλκανική επέκταση που αποτέλεσε τα τελευταία χρόνια το πειστικό growth story των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ομίλων, προκειμένου οι τελευταίοι να προσελκύσουν το επενδυτικό ενδιαφέρον των ξένων θεσμικών, σήμερα έχει μετατραπεί σε παράγοντα κινδύνου, κάνοντας τη Σοφοκλέους να συμπεριφέρεται ως αναδυόμενη αγορά. Το μέγεθος του κινδύνου από την επέκταση στα Βαλκάνια αναπτύσσεται στο σημερινό Cover Story του «Μ» (σελ. 10 - 11).

Πέρα όμως από τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις, η διεθνής συγκυρία έχει επηρεάσει αναμφίβολα και τα δημόσια οικονομικά. Η σημερινή κατάθεση του προϋπολογισμού προβλέπει χαμηλότερα νούμερα ανάπτυξης σε σχέση με το παρελθόν, ενώ αρκετές από τις βασικές παραδοχές του πολύ πιθανόν να διαψευσθούν και μάλιστα σύντομα (σελ. 7).

Επίσης, δυνατό πονοκέφαλο έχει προκαλέσει στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και το θέμα της χρηματοδότησης του δημόσιου χρέους, καθώς τα σχετικά spreads έχουν αυξηθεί και η επιβάρυνση των τόκων καθίσταται ολοένα και επαχθέστερη (σελ. 6).