O

ι δύο προηγούμενες εβδομάδες για τη Σοφοκλέους ήταν οδυνηρές, καθώς απωλέστηκαν όλα τα κέρδη του 2006 και καλές μετοχές υπέφεραν από το κύμα των ρευστοποιήσεων. Επιγραμματικά, θα μπορούσε να πει κανείς ότι απλώς βρεθήκαμε έξι μήνες πίσω. Επί της ουσίας, όμως, βρισκόμαστε σε ένα αρκετά διαφορετικό περιβάλλον.

Πριν από έξι μήνες, στο διεθνές σκηνικό ο ανοδικός κύκλος των επιτοκίων δεν είχε "αναδυθεί" ως υπαρκτός κίνδυνος για τις αγορές, ο πληθωριστικός κίνδυνος βρισκόταν υπό έλεγχο και τη μόνη απειλή αποτελούσαν οι τιμές του πετρελαίου. Τώρα, σχεδόν όλα δείχνουν να έχουν αλλάξει.

Επίσης, τότε δεν είχαμε το mega-deal της Εθνικής με τη Finansbank και της Marfin με τους Άραβες (και άλλα πολλά επίσης), όπως δεν ξέραμε και κατά πόσον οι επιδόσεις των εταιρειών στήριζαν τις (τότε υψηλές) αποτιμήσεις τους. Τώρα, αυτά τα deals έχουν γίνει κι αυτό που απασχολεί την αγορά είναι κατά πόσον τα αποτελέσματα θα είναι αντάξια των προσδοκιών και κατά πόσον θα υπάρξουν και άλλα deals.

Και από την άλλη, καθίσταται σαφές ότι τα μεγάλα κέρδη των τραπεζών δημιουργούν συνεχώς νέες προσδοκίες για ακόμη... μεγαλύτερα πράγματα, που μπορεί να αποδειχθεί "δίκοπο μαχαίρι" ακόμη και στην παραμικρή ένδειξη ανακοπής αυτής της τάσης (σελ. 20-23).

Τουτέστιν, τα δεδομένα για τη Σοφοκλέους έχουν αλλάξει και οριοθετούν το νέο μεγάλο στοίχημα που καλείται να αντιμετωπίσει η ελληνική αγορά.

Αυτό το στοίχημα ακριβώς εξετάζει το Cover Story του "Μ" (σελ. 10-11), σε όλες τις παραμέτρους του και, κυρίως, ως προς όλες τις διαστάσεις του, που θα μας απασχολήσουν στο απώτερο μέλλον.

Ένα από τα σημαντικά κομμάτια στο "παζλ" του Χ.Α. αυτό το διάστημα είναι οι επιδόσεις των εισηγμένων στο α΄ τρίμηνο του 2006. Το γεγονός ότι έπειτα από... χρόνια στον ρόλο του πρωταγωνιστή είδαμε και άλλες εταιρείες πλην τραπεζών (σελ. 12-15) αποτελεί ιδιαίτερα ενθαρρυντικό στοιχείο, πέρα από αυτά καθαυτά τα αποτελέσματα, που κρίνονται ικανοποιητικά.

Ξεχωριστή θέση στην ειδησεογραφία της εβδομάδας καταλαμβάνει η Εθνική Τράπεζα. Οι παρατεταμένες διεργασίες για τη γενική συνέλευση που έκρινε το μέλλον του deal με τη Finansbank, όπως και τα όσα διαδραματίστηκαν σε αυτή θα μας απασχολήσουν για αρκετό καιρό ακόμα (σελ. 18-19).

Στο διεθνές περιβάλλον, τέλος, κυριαρχούν τα σενάρια για τη... ζωή των αγορών με τα υψηλότερα επιτόκια (σελ. 56-57). Σε γενικές γραμμές, οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι συμφωνούν ότι οι "ταύροι" δεν απειλούνται ακόμη, επιβάλλονται όμως η αυξημένη προσοχή και οι ιδιαίτερα ορθολογικές επενδυτικές επιλογές.