Nutriart: o leader που έβαλε... λουκέτο!

Βρισκόμαστε γύρω στο 2006 και η διοίκηση της Κατσέλης παρουσιάζει την εταιρεία στην Ένωση Θεσμικών Επενδυτών. Ο πρόεδρος και βασικός μέτοχος της -κερδοφόρας τότε- εταιρείας (και leader στο χώρο του «βιομηχανικού» ψωμιού), κ. Νίκος Κατσέλης, μιλά με μεγάλο ενθουσιασμό για μεγαλεπήβολους στόχους βασισμένους και στις μεγάλες προοπτικές που υποτίθεται ότι θα διανοίγονταν στον κλάδο μέσω του ψωμιού bake off.

Λίγο αργότερα ακολούθησε η δημόσια πρόταση του ομίλου Δαυίδ (που τότε κατείχε τη θέση του στρατηγικού επενδυτή και του δεύτερου τη τάξει μετόχου) για την απόκτηση του 100% της Κατσέλης. Η αντίδραση του κ. Νίκου Κατσέλη υπήρξε έντονη, ωστόσο κάποιοι παλιοί συνεργάτες του αποδέχτηκαν την πρόταση του ομίλου Δαυίδ, πράγμα που αναγκάστηκε να κάνει στη συνέχεια και ο ίδιος ο κ. Κατσέλης.

Η ουσία είναι πως στη συνέχεια η οικογένεια Κατσέλη αποχώρησε από την εταιρεία, η εισηγμένη συγχωνεύθηκε με τους μύλους της Αλλατίνη (επίσης ιδιοκτησίας Δαυίδ) και το ενοποιημένο σχήμα μετονομάστηκε σε Nutriart.

Το περίεργο είναι πως μέσα σε λίγα χρόνια ο κερδοφόρος όμιλος βρέθηκε να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας και αποτέλεσε έρμαιο πολύπλοκων συζητήσεων μεταξύ βασικού μετόχου και πιστωτριών τραπεζών για το πώς θα μπορούσε να αποφευχθεί το... λουκέτο. Τελικά, αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν η πρόσφατη αίτηση κήρυξη σε πτώχευση που υπέβαλε η εισηγμένη και θα συζητηθεί ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών στις 18 Σεπτεμβρίου.

Τα ερωτήματα λοιπόν που προκύπτουν είναι πολλά.

• Μήπως πίσω από την εταιρεία Κατσέλης υπήρχαν προβλήματα και κατά τις «καλές εποχές» που δεν είχαν βγει στην επιφάνεια;



• Η συγχώνευση με την Αλλατίνη και οι χειρισμοί των μετέπειτα διοικήσεων ήταν τόσο ατυχείς έτσι ώστε να οδηγήσουν τον leader της αγοράς σε λουκέτο;



• Επηρέασε τόσο πολύ τα πράγματα η οικονομική κρίση σε έναν κλάδο που συγκαταλέγεται στους πιο ανθεκτικούς;



• Ήταν οι μεγάλες καθυστερήσεις των τραπεζών που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο;



• Ή μήπως ήταν ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω;

Αφήστε, κ. Μπόφινγκερ! Σας προλάβαμε...

Για την ανάγκη επιβολής έκτακτης φορολογικής εισφοράς στους Έλληνες πλουσίους μίλησε ο Γερμανός καθηγητής και σύμβουλος, κ. Μπόφινγκερ, για να μειωθεί το ελληνικό χρέος. Προφανώς ο κ. Μπόφινγκερ δεν γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα.

Πρώτον, γιατί λόγω της εκτεταμένης φοροδιαφυγής, οι πραγματικά πλούσιοι δεν μπορούν να εντοπιστούν. Επίσης, όλοι αυτοί οι «πλούσιοι» έχουν φορολογηθεί «εκτάκτως» κάμποσες φορές από το 2009 έως και σήμερα. Θυμίζουμε την έκτακτη εισφορά στα εταιρικά κέρδη και τους κατά καιρούς «φόρους αλληλεγγύης» που θεωρητικά έχουν προσωρινό χαρακτήρα.

Επειδή όμως αυτά δεν έφτασαν, πλούσιοι και φτωχοί, ιδιώτες και εταιρείες, κλήθηκαν να πληρώσουν και το (προσωρινό;) τέλος ακινήτων, ή αλλιώς το περιβόητο «χαράτσι».

Όπως καταλαβαίνετε, κύριε Μπόφινγκερ, αν υπήρχε κάποιος φόρος για να επιβληθεί, θα τον είχε ανακαλύψει πριν από σας η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, η οποία διαθέτει μεγάλη... τεχνογνωσία στο συγκεκριμένο ζήτημα.

ΥΓ.: Να μην ξεχάσουμε και την... έκτακτη φορολόγηση στα έσοδα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.