Θέλουν χρόνο οι ρευστοποιήσεις

Εύλογη η προτροπή της τρόικας προς τις ελληνικές τράπεζες να πουλήσουν θυγατρικές εταιρείες και λοιπά περιουσιακά τους στοιχεία που δεν σχετίζονται με την τραπεζική δραστηριότητα (ασφαλιστικές εταιρείες, επιχειρήσεις real estate και ΑΕΕΑΠ, μεμονωμένα ακίνητα, ξενοδοχεία, ποσοστά άλλων εταιρειών). Στόχος η άντληση ρευστότητας και η ενίσχυση των εποπτικών τους κεφαλαίων.

Βέβαια, οι ελληνικές τράπεζες δεν περίμεναν την τρόικα να τους κάνει τέτοιες υποδείξεις, καθώς έχουν ήδη διερευνήσει το σχετικό ενδεχόμενο εδώ και τουλάχιστον μία διετία. Απλώς, όμως, δεν έβρισκαν αγοραστές.

Για παράδειγμα, το ζήτημα της πώλησης της ΑΤΕ Ασφαλιστικής είχε ξεκινήσει πολύ πριν η «καλή» ΑΤΕ ενταχθεί στον όμιλο Πειραιώς και της Εθνικής Ασφαλιστικής εδώ και περίπου μια τετραετία. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι η τρόικα μιλά για βάθος χρόνου τριών έως πέντε ετών και αυτό γιατί οι επικρατούσες συνθήκες σήμερα δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για τέτοια εγχειρήματα.

Ειδικότερα, οι δύο προαναφερόμενες ασφαλιστικές εταιρείες ενισχύθηκαν πρόσφατα κεφαλαιακά προκειμένου να καλύψουν τις απώλειές τους από το κούρεμα των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Θα ήταν διατεθειμένες άραγε οι διοικήσεις των τραπεζών να ρευστοποιήσουν τις ασφαλιστικές αυτές έναντι τιμημάτων χαμηλότερων από αυτά που οι ίδιες κατέβαλαν πριν από λίγους μήνες στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου; Είναι βέβαιο πως οι υποψήφιοι αγοραστές θα καταβάλουν υψηλότερα τιμήματα; Διαφορετικά, η πώληση απαιτεί... πολύ γερό στομάχι!

Παράγοντες της αγοράς, αντίθετα, εκτιμούν πως τα τιμήματα της πώλησης των θυγατρικών ασφαλιστικών εταιρειών θα μπορούσαν να είναι σαφώς μεγαλύτερα από τη στιγμή που θα αρχίσει να σταθεροποιείται η ελληνική οικονομία, καθώς θεωρούν πως οι προοπτικές του κλάδου είναι σαφώς ανοδικές, ιδιαίτερα σε τομείς όπως το συνταξιοδοτικό και οι υπηρεσίες υγείας.

Σύμφωνα επίσης με κύκλους της αγοράς, θα ήταν πρόωρο να ξεκινήσει μια προσπάθεια πώλησης των τραπεζικών ΑΕΕΑΠ και αυτό όχι μόνο λόγω των υψηλών discount που εξακολουθούν να επικρατούν στον κλάδο.

Σημαντικό ποσοστό του χαρτοφυλακίου των ΑΕΕΑΠ αποτελείται από ακίνητα που ενοικιάζονται σε τράπεζες για τη στέγαση υποκαταστημάτων τους.

Θα πρέπει λοιπόν πριν από την πώληση, τα ενοποιημένα τραπεζικά σχήματα να αποφασίσουν αρχικά κατά πόσο θα περιορίσουν τα δίκτυα των καταστημάτων τους και ποια συγκεκριμένα καταστήματα θα κρατήσουν. Κι αυτό γιατί πολύ δύσκολα θα δεχτεί ένας αγοραστής να καταβάλει ένα σημαντικό ποσό για ένα χαρτοφυλάκιο ακινήτων, σημαντικό τμήμα του οποίου κινδυνεύει να μείνει ξενοίκιαστο σε ένα ή δύο χρόνια.

«Κλειδί» οι αποφάσεις του βασικού μετόχου

Στα 86,8 εκατ. ευρώ κυμαίνεται η τρέχουσα κεφαλαιοποίηση της Alpha Αστικά Ακίνητα, όταν τα ίδια κεφάλαιά της στις 31 Μαρτίου 2013 ανέρχονταν στα 123,4 εκατ. ευρώ (P/BV 0,70). Μάλιστα, έναντι της τρέχουσας κεφαλαιοποίησης των 86,8 εκατ. ευρώ, η εισηγμένη έχει να αντιπαραθέσει μηδενικό τραπεζικό δανεισμό, ταμείο 50,2 εκατ. ευρώ, ακίνητα αποτιμημένα στα 75,27 εκατ. ευρώ, έσοδα που δεν προέρχονται από ενοίκια και κερδοφόρο αποτέλεσμα (+1,3 εκατ. ευρώ το πρώτο φετινό τρίμηνο).

Απέναντι σε αυτά τα νούμερα, παράγοντες της χρηματιστηριακής αγοράς μιλούν πότε για τη χαμηλή εμπορευσιμότητα της μετοχής, πότε για το ενδεχόμενο δημόσιας πρότασης από την Alpha Bank(ποσοστό της τράπεζας κοντά στο 90%), πότε για τη γενικότερη συγκυρία στην αγορά ακινήτων. Το σημαντικότερο πάντως ζήτημα είναι οι αποφάσεις που θα κληθεί -προφανώς μετά την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησής του- να λάβει ο τραπεζικός όμιλος για το μέλλον της ΑΣΤΑΚ. Ιδίως τώρα που υπάρχουν και νέα δεδομένα στο τραπέζι, όπως για παράδειγμα η σύμπλευση με την Εμπορική Τράπεζα και το νέο θεσμικό πλαίσιο για τις ΑΕΕΑΠ. Σε κάθε περίπτωση, οψόμεθα...