H

προηγούμενη εβδομάδα έκρυβε πολλές συγκινήσεις παγκοσμίως σε κάθε επίπεδο. Οι ακραίες αντιδράσεις στα χρηματιστήρια ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου ή, ακριβέστερα, ένα από τα σημεία που δείχνουν ότι ο κόσμος ετοιμάζεται να περάσει σε νέα εποχή.

Από το 2007 (Αύγουστος και πάλι...) και μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, έχουν πληθύνει αυτοί που υποστηρίζουν ότι το υπάρχον οικονομικό μοντέλο (τόσο στην ανάπτυξη όσο και στον τρόπο λειτουργίας των αγορών) έχει φτάσει στα όριά του, αν όχι στο τέλος του. Σε τελική ανάλυση, το μεγάλο πρόβλημα είναι τα υπερχρεωμένα κράτη, εκείνα που χρηματοδοτούσαν με φθηνά δανεικά μια... γρήγορη ανάπτυξη, η οποία τελικά αποδεικνύεται φούσκα. Αυτό είναι το εκρηκτικό κοκτέιλ το οποίο προκαλεί τις βίαιες διακυμάνσεις στα χρηματιστήρια.

Επιπροσθέτως, η τεράστια ρευστότητα που είχε διοχετευτεί όλο το προηγούμενο διάστημα στην οικονομία τώρα αναζητά διεξόδους και κινείται αγεληδόν σε ό,τι μοιάζει ασφαλές επενδυτικό καταφύγιο, καταβαραθρώνοντας τις... λιγότερο σίγουρες αξίες με τρόπο ισοπεδωτικό.

Έτσι, το πρόβλημα καταλήγει να είναι τελικά πολιτικό: λείπει ακόμα η συνολική απάντηση των... μεγάλων χωρών, οι οποίες προσπαθούν να αγοράσουν χρόνο για να μην προκληθεί κάποια βίαιη κατάρρευση. Όμως, αυτή είναι η Ιστορία του τελευταίου ενός έτους (η... διάσωση της Ελλάδας είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα), η οποία αποδείχτηκε ανεπαρκής.

Την κατάσταση αυτή, συνολικά, επιχειρεί να αποδώσει το Cover Story του «Μ» (σελ. 9 - 11). Κατ' αρχάς, για να περιγραφούν επαρκώς τόσο η μεγάλη εικόνα όσο και το νέο τοπίο που σχηματίζεται στον κόσμο μέσα από αυτήν τη σύγκρουση των τεκτονικών πλακών του συστήματος. Έπειτα, για να περιγραφεί η τάση που διαμορφώνεται τώρα στις κύριες αγορές και στις σημαντικότερες κατηγορίες επενδύσεων. Και, τέλος, για να καταδειχθεί ο τρόπος με τον οποίο επηρεάζεται η Ελλάδα από τις τρέχουσες εξελίξεις.

Σε κάθε περίπτωση, οι μέρες θα είναι γεμάτες και σίγουρα θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τις... συγκινήσεις που αναπόφευκτα δρομολογούνται και έρχονται...