Έτσι, χωρίς πρόγραμμα...

Οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών εταιρειών, εφόσον αυτές μάλιστα είναι και κερδοφόρες, μάλλον θα πρέπει να θεωρηθούν μορφή δανείου. Γιατί μπορεί μεν το Δημόσιο να βάζει στα ταμεία του κάποια σημαντικά ποσά εδώ και τώρα, όμως χάνει τα μερίσματα που θα εισπράττει σε βάθος χρόνου, άρα θα πρέπει να βρει άλλους τρόπους για να αναπληρώσει τα μελλοντικά αυτά χαμένα έσοδα ώστε να ισοσκελίσει τα οικονομικά του.

Οι ιδιωτικοποιήσεις, λοιπόν, από μόνες τους δεν λένε και πολλά, αν δεν περιλαμβάνουν ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις, αν δεν γίνουν με τέτοιον τρόπο ώστε να ανέβει η παραγωγικότητα των συγκεκριμένων εταιρειών και αν δεν υλοποιηθούν (από τον νέο ιδιοκτήτη ή στρατηγικό συνεταίρο) νέες μεγάλες επενδύσεις οι οποίες θα δώσουν δουλειές σε ελληνικά χέρια.

Και επί του παρόντος, τουλάχιστον, κανένα από τα τρία ζητούμενα δεν φαίνεται να υπάρχει.

Αντίθετα, έχουμε μια κυβέρνηση που, ενώ πριν από λίγα χρόνια θεωρούσε σκάνδαλο την πώληση μετοχών του ΟΤΕ στα 26 ευρώ, σήμερα προτίθεται να τις ρευστοποιήσει πλήρως έναντι τιμήματος που θα υπολείπεται κατά πολύ των 10 ευρώ...

Γενικότερα, υπάρχουν εταιρείες οι οποίες π.χ. το 2007 θα μπορούσαν να είχαν πουληθεί σε σαφώς ανώτερες αποτιμήσεις, με πολύ καλύτερο σχεδιασμό και με τέτοιον τρόπο ώστε να φέρουν μπαράζ επενδύσεων στη χώρα, όμως σήμερα το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων γίνεται (ή, καλύτερα, θα επιχειρηθεί να γίνει) κατόπιν ισχυρής πίεσης από την τρόικα, χωρίς κανέναν σχεδιασμό και με πολύ μικρότερα προσδοκώμενα οφέλη.

Στερνή μου γνώση...

Μία κίνηση ικανή για την έκπληξη

H μετοχή της Ηλεκτρονικής ανέβασε σημαντικά την τιμή της σε λίγες μόλις χρηματιστηριακές συνεδριάσεις (έστω και αν μετά το αρχικό ράλι ακολούθησε πτώση), παρά το γεγονός ότι το γενικότερο κλίμα μόνο ευχάριστο δεν ήταν. Ο λόγος; Η εισηγμένη εταιρεία παρουσίασε στο επενδυτικό κοινό ένα πακέτο ειδήσεων, που περιελάμβανε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου (εγγυημένη στο μεγαλύτερό της μέρος από τον βασικό μέτοχο), νέο χρήμα από τις τράπεζες και μετατροπή των προηγούμενων δανείων από βραχυπρόθεσμα σε μακροπρόθεσμα.

Με βάση, δηλαδή, τις συγκεκριμένες κινήσεις, η Ηλεκτρονική φαίνεται πως έπεισε την αγορά ότι εξασφάλισε τη βιωσιμότητά της για κάμποσα ακόμη χρόνια, πετώντας το μπαλάκι των προβλημάτων στον ανταγωνισμό. Και το να πείσεις την αγορά για τη βιωσιμότητά σου δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο σε περιόδους πρωτόγνωρης κρίσης όπως η τρέχουσα. Ενδεχομένως, λοιπόν, κάποιοι να σκέφτηκαν: όταν η ΗΛΕΑΘ πριν από λίγες μέρες εμφάνιζε στο ταμπλό αποτίμηση γύρω στα 3,5 εκατ. ευρώ, μήπως αυτά είναι πολύ λίγα, αφού μετά την επικείμενη αύξηση κεφαλαίου θα πρόκειται για εταιρεία με κεφαλαιοποίηση περίπου 10 εκατ. ευρώ, με γερό brand name, ισχυρό δίκτυο και με εξασφαλισμένο αύριο;