Απ' τα ψηλά στα χαμηλά...
Με σκεπτικισμό είδαν τα οικονομικά αποτελέσματα της ΑΓΕΤ Ηρακλής οι μέτοχοι της εταιρείας. Αναμενόμενη μεν η πτώση των πωλήσεων, αλλά κάποιοι δυσφόρησαν όταν είδαν τις ζημίες να διαμορφώνονται στα 45,8 εκατ. ευρώ, έναντι κερδών 15,3 εκατ. το 2009 και πολύ καλύτερων αποτελεσμάτων το 2008.
Η αλήθεια όμως φαίνεται να βρίσκεται σε ένα απόσπασμα των ετήσιων λογιστικών καταστάσεων της εταιρείας, όπου η διοίκηση του εισηγμένου ομίλου αναφέρει: «Το μέρος εκείνο της παραγωγικής δραστηριότητας που δεν θα καταναλωθεί στο εσωτερικό της χώρας δεν θα μπορέσει να απορροφηθεί από τη ζήτηση των παραδοσιακών αγορών του εξωτερικού, λόγω των αντίξοων συνθηκών που επικρατούν σε αυτές και του ότι η εγχώρια τσιμεντοβιομηχανία υπολείπεται ανταγωνιστικότητας έναντι άλλων εξαγωγικών χωρών». (Στη συνέχεια η εταιρεία αναφέρεται σε επενδύσεις που υλοποιούνται με στόχο τη μείωση του λειτουργικού κόστους.)
Το θετικό είναι πως η ΑΓΕΤ Ηρακλής έχει όλα τα περιθώρια για να υλοποιήσει τις επενδύσεις της (καθαρό ταμείο άνω των 100 εκατ. ευρώ), ωστόσο φαίνεται πόσο πολύ έχει ανέβει ο πήχης του διεθνούς ανταγωνισμού για τις ελληνικές επιχειρήσεις, αν σκεφτεί κάποιος πως η ΑΓΕΤ Ηρακλής υπήρξε στο παρελθόν από τους ισχυρούς εξαγωγείς τσιμέντου σε πλήθος γεωγραφικούς προορισμούς και επίσης ότι την τελευταία 15ετία ανακοινώνονται συνεχώς επενδύσεις για μείωση του παραγωγικού κόστους της...
Παροχή που κοστίζει πάνω από 240 εκατ. ευρώ!
Μετά το περυσινό... δωράκι των 100 εκατ. ευρώ στα ταμεία των εργαζομένων της ΔΕΗ, τώρα έχουμε πάνω από 240 εκατ. ευρώ υποχρέωση για μειωμένο τιμολόγιο ρεύματος στους συνταξιούχους της. Όχι, αυτήν τη φορά δεν θα πούμε για το... δωράκι των 100 εκατ. ευρώ που έκανε το 2010 η διοίκηση της Επιχείρησης στους ασφαλιστικούς φορείς των απασχολουμένων, ενισχύοντας τα ταμεία και προφανώς μειώνοντας την κερδοφορία της.
Θα αναφερθούμε σε ένα... κεκτημένο δικαίωμα (εδώ και πολλά χρόνια) των εργαζομένων της εισηγμένης: στην παροχή σε αυτούς και στους συνταξιούχους της ΔΕΗ ηλεκτρικής ενέργειας με μειωμένο τιμολόγιο.
Μα, θα πείτε, πόσο μπορεί να κοστίζει κάτι τέτοιο; Η απάντηση είναι πως το ποσό κάθε άλλο παρά αμελητέο είναι.
Και εξηγούμαστε: Πέρα από το ετήσιο κόστος που συνεπάγεται η συγκεκριμένη παροχή, το μειωμένο τιμολόγιο προς τους συνταξιούχους αναγνωρίζεται ως υποχρέωση της εισηγμένης (παρούσα αξία των μελλοντικών παροχών μετά τη συνταξιοδότηση) και αναγράφεται στις λογιστικές καταστάσεις στο παθητικό. Ποιο ήταν το σχετικό κονδύλι («καθαρή υποχρέωση») στις 31/12/2010; 242,2 εκατ. ευρώ!
Είπατε κάτι; |