M

ε αυτήν την αναφώνηση - προσφώνηση («Ο βασιλιάς είναι νεκρός, ζήτω ο βασιλιάς!») γινόταν (και γίνεται, όπου υπάρχει βασιλεία ακόμα) η αλλαγή φρουράς στο ύπατο αξίωμα των κρατών από τον Μεσαίωνα και μετά. Η κεντρική ιδέα ήταν ότι δεν έχει σημασία το πρόσωπο που κατέχει το αξίωμα, αλλά το αξίωμα το ίδιο και η συνέχειά του. Το θέμα είναι να υπάρχει βασιλιάς, όχι ποιος είναι ο βασιλιάς.

Η είδηση ότι την προηγούμενη εβδομάδα συνελήφθη (φυγόδικος) παλιός «αστέρας» της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς έβαλε τον «Μ» στον πειρασμό να κάνει έναν απολογισμό - σύγκριση του Χ.Α. της «χρυσής εποχής» του 1999 με τη σημερινή. Το Cover Story (σελ. 7 - 9) της εφημερίδας με το συγκεκριμένο θέμα ασχολείται, για να καταλήξει να αναφωνεί και αυτό: «Η Σοφοκλέους είναι νεκρή, ζήτω η Σοφοκλέους!».

Η σύγκριση των δύο περιόδων αλλά και ο απολογισμός όλων αυτών των χρόνων είναι ελαφρώς... καταθλιπτικά, αλλά σε πρώτη μόνο ανάγνωση. Γιατί όλο αυτό το διάστημα δεν είχαμε μόνο την κατάρρευση στις τιμές των μετοχών (τα 2/3 των τότε εισηγμένων υποχώρησαν πάνω από 95%), ούτε μόνο το γεγονός ότι κάποιες δεκάδες εταιρείες αναγκάστηκαν να τεθούν εκτός διαπραγμάτευσης.

Είχαμε, επίσης, τις νέες δυνάμεις που αναδείχτηκαν στο Χ.Α. και σε μεγάλο βαθμό βρέθηκαν στο επενδυτικό επίκεντρο: τα νέα κρατικόχαρτα, οι ισχυροί ιδιωτικοί όμιλοι οι οποίοι εισήχθησαν από το 2000 και μετά, αλλά και παλαιότερες δυνάμεις που στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα κατάφεραν να μεγαλώσουν πολύ.

Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι το Χρηματιστήριο Αθηνών βρίσκεται σε φάση μετάλλαξης, μια φάση στην οποία λίγα θα μείνουν να θυμίζουν τη «φούσκα» του λαϊκού καπιταλισμού εκείνης της περιόδου, πολύ περισσότερο που οι σημερινές συνθήκες κρίσης θα συντελέσουν σ' ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι η ώρα όπου θα αναδειχτούν οι νέες δυνάμεις, οι εταιρείες που πραγματικά μπορούν να αντεπεξέλθουν στο νέο οικονομικό περιβάλλον, με απτές (αναπτυξιακές) αποδείξεις και όχι απλώς ευσεβείς πόθους... Εξάλλου, είπαμε: το θέμα είναι η συνέχεια. Και είτε δύσκολη είτε εύκολη, είτε κερδοφόρα είτε όχι, θα υπάρξει. Μένει να δούμε το πώς.