Να περάσει ο επόμενος...

Μετά την ΙΜΑΚΟ, άλλη μία εισηγμένη από τον χώρο των media, η Εκδόσεις Λυμπέρη, φαίνεται διατεθειμένη να αποχωρήσει από το ταμπλό της Σοφοκλέους, έπειτα από δημόσια πρόταση του βασικού μετόχου της, προκειμένου να εξαγοραστούν και οι μετοχές της (ισχνής ήδη) μειοψηφίας.

Πολύ πιθανόν να επαναληφθούν και αυτήν τη φορά οι συνήθεις και εύλογες διαμαρτυρίες των μικροεπενδυτών («μας φορτώσανε μετοχές σε πανύψηλα επίπεδα όταν έμπαιναν στο χρηματιστήριο και μας τις αγοράζουν με ένα ξεροκόμματο»). Οι οποίες μάλιστα διαμαρτυρίες λαμβάνουν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις αν συνυπολογιστεί και το νέο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον μέτοχο μειοψηφίας να πουλήσει τις μετοχές του, πράγμα που θυμίζει την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση επί εποχής Στάλιν!

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, είναι αμφίβολο αν οι περισσότερες εταιρείες του κλάδου θα μπορούσαν να ανακάμψουν οικονομικά στο άμεσο μέλλον. Ειδικότερα για τις Εκδόσεις Λυμπέρη, είναι αμφίβολο αν το περυσινό αποτέλεσμα θα ξεκινά από «συν» (ζημία 1 εκατ. στο εννεάμηνο), ενώ συνολικός καθαρός δανεισμός γύρω στα 38,5 εκατ. δεν είναι και ό,τι καλύτερο για μια εταιρεία η οποία καλείται να αντιμετωπίσει ένα πολύ δύσκολο 2010 (πτώση διαφημιστικής δαπάνης κ.λπ.).

Υ.Γ. 1: Το τίμημα της δημόσιας πρότασης αντιστοιχεί σε premium της τάξεως του 23% σε σύγκριση με τα ίδια κεφάλαια της 30ής/9/2009.

Υ.Γ. 2: Το 2007 οι γνωστοί εφοπλιστές Πατέρας (πριν αναλάβει τον Παναθηναϊκό) και Μαρινάκης (διαθέτει συμμετοχές σε άλλα media) είχαν αποκτήσει πάνω από το 5% της εισηγμένης, ζητώντας να αναλάβουν θέση στρατηγικού εταίρου.

Υ.Γ. 3: Παράγοντες της χρηματιστηριακής αγοράς φοβούνται ότι μέσα στη φετινή χρονιά θα δούμε κάμποσες αποχωρήσεις από το ταμπλό. Άλλες λόγω πτωχεύσεων και άλλες εξαιτίας δημόσιων προτάσεων. Αναμένεται, λοιπόν, η επόμενη...

Η Fourlis, η Vell, οι ξένοι και τα διαζύγια!

Δύσκολες εποχές για τους Έλληνες εμπορικούς αντιπροσώπους, καθώς πέρα από την οικονομική κρίση καλούνται να αντιμετωπίσουν και την τάση των ξένων συνεταίρων τους να παρακάμπτουν τους κατά χώρα συνεταίρους τους και να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τη διάθεση των προϊόντων τους.

Πρόσφατο ενδεικτικό παράδειγμα αυτό της Samsung, που αποφάσισε να αναλάβει η ίδια τη διανομή σε 18 χώρες, παρακάμπτοντας τον όμιλο Fourlis (το θετικό για την εισηγμένη είναι η μεγάλη διαφοροποίηση των εργασιών της και η μικρή, έτσι, επίπτωση στα αποτελέσματά της).

Αν, όμως, το διαζύγιο μεταξύ της Samsung και της Fourlis ήταν «βελούδινο» (οι Ιάπωνες ανέλαβαν και το σύνολο σχεδόν του κόστους), περισσότερο μπερδεμένες είναι οι σχέσεις της εισηγμένης Vell με την De'Longhi. Η ιταλική εταιρεία έπειτα από πολυετή συνεργασία (άνω των 15 ετών) αποφάσισε να διακόψει τη σχέση της αποκλειστικής αντιπροσώπευσης και να προτείνει στη Vell να δημιουργήσουν κοινή επιχείρηση (προκειμένου να διαθέτουν τα brand names του ομίλου), στην οποία η εισηγμένη όμως θα έχει μειοψηφική μόνο συμμετοχή...

Η διοίκηση βέβαια της Vell συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις, ωστόσο δεν κρύβει τις πιθανές νομικές διεκδικήσεις της απέναντι στους Ιταλούς: «Η εταιρεία επιφυλάσσεται επί όλων των επερχομένων ενστάσεων, δικαιωμάτων και αξιώσεών της που αφορούν στη δήλωση της De'Longhi περί της παύσης της αποκλειστικής διανομής στις 15/2/2010 και τα εξ αυτής προκύπτοντα νόμιμα δικαιώματα για την αποκλειστική διανομή στην Ελλάδα, καθώς και την αναζήτηση των εξ αυτής δημιουργουμένων δικαιωμάτων αποζημίωσης, λαμβανομένης υπόψη της μακρόχρονης δραστηριότητας...».

Για να δούμε, λοιπόν, αν στις σχέσεις Vell και De'Longhi θα υπάρξει διαζύγιο και, αν ναι, πόσο βελούδινο θα είναι...