Προγραμματισμός για κλάματα...

Στις αρχές της εβδομάδας, η Κλωστοϋφαντουργία Ναυπάκτου αποφάσισε τη διακοπή της παραγωγής νήματος και τον περιορισμό του έργου της στις υπόλοιπες δραστηριότητές της (ύφασμα κ.λπ.). Είναι αναμφίβολα η πιο υγιής εισηγμένη εταιρεία του κλάδου καθώς ο δανεισμός της είναι μηδενικός και το ταμείο της γεμάτο με κάποια εκατομμύρια ευρώ.

Στην πιάτσα των κλωστοϋφαντουργών επίσης είναι γνωστό ότι και μία ακόμη -υγιής, αλλά μη εισηγμένη- νηματουργία φαίνεται διατεθειμένη να το... γυρίσει στην εμπορία.

Και το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί οι υγιείς επιχειρήσεις του κλάδου διακόπτουν την παραγωγή και συνεχίζουν οι υπόλοιπες. Η απάντηση μπορεί να δοθεί από την παροιμιώδη αναποτελεσματικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων.

Γκάφα πρώτη: Η Ελλάδα αποδέχεται το άνοιγμα των συνόρων με τις χώρες της ΝΑ. Ασίας, χωρίς να επιτύχει ούτε ένα αντάλλαγμα ενίσχυσης για τον κλάδο που θα επηρεαζόταν δυσμενέστερα από όλους τους άλλους. Εκεί χάθηκε στην ουσία το παιχνίδι.

Γκάφα δεύτερη: Αντί εκ των υστέρων να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση οριζόντια κλαδικά μέτρα στήριξης ολόκληρου του κλάδου (επενδύσεις για αύξηση παραγωγικότητας κ.λπ.), στέλνει ένα αίτημα γραμμένο με τόσο επιπόλαιο τρόπο (η αποδοχή του θα παραβίαζε κατάφορα τους κανονισμούς της Ε.Ε.), έτσι ώστε να απορριφθεί... μετ' επαίνων.

Γκάφα τρίτη: Όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα, τα προβλήματα αντιμετωπίζονται περιστασιακά και βραχυπρόθεσμα. Σε κάποιες εταιρείες δίνονταν δάνεια με κρατική εγγύηση, σε ορισμένες άλλες πιέζονταν οι τράπεζες να δώσουν δάνεια ύστερα από κάποια συλλαλητήρια στην Αθήνα κ.λπ. Άρπα-κόλλα δηλαδή! Και όλα αυτά όταν ο πρώην υφυπουργός (κ. Γιακουμάτος) δηλώνει από την τηλεόραση ότι όσα δάνεια και να δοθούν θα πάνε χαμένα...

Ύστερα λοιπόν από τις τρεις αυτές γκάφες, έρχονται οι υγιέστεροι του κλάδου και λένε: μα γιατί να παράγω εγώ και να συνεχίσω τα επόμενα χρόνια να χάνω τα ΔΙΚΑ μου λεφτά όταν οι ανταγωνιστές θα παραμένουν εν ζωή με κρατικές χρηματοδοτήσεις;

Οι μικρομέτοχοι μπορούν να περιμένουν!

Κατά το παρελθόν, οι οπαδοί της Σοφοκλέους πίστευαν ότι ένα πλεονέκτημα της περιόδου Ιουνίου - Αυγούστου ήταν το γεγονός ότι οι επενδυτές εισέπρατταν τα μερίσματα και ένα μέρος τουλάχιστον αυτών το τοποθετούσαν και πάλι στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Κάτι τέτοιο βέβαια δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται κατά τα τελευταία χρόνια. Όχι όμως επειδή οι μέτοχοι σταμάτησαν να επανεπενδύουν τα μερίσματά τους, αλλά γιατί το ποσό αυτό είναι πολύ μικρό για να δώσει τάση στον χρηματιστηριακό δείκτη.

«Το πρόβλημα στο Χ.Α. δεν έγκειται στην έλλειψη ρευστότητας. Λεφτά υπάρχουν και λιμνάζουν. Το θέμα είναι ότι οι επενδυτές διστάζουν να τοποθετηθούν. Δείτε τι έγινε το τελευταίο δίμηνο. Αρκούσαν μόνο κάποια ισχυρά εγχώρια χαρτοφυλάκια και μερικοί ξεχασμένοι κωδικοί από το παρελθόν για να σηκώσουν τις τιμές». Αυτά δήλωσε γνωστός χρηματιστηριακός παράγοντας. Και πάλι καλά, θα προσθέταμε εμείς, καθώς αν περιμέναμε φέτος από την επανεπένδυση των μερισμάτων να σηκωθεί ο Γενικός Δείκτης, μάλλον θα το... είχαμε κλείσει το μαγαζί!

Και δεν είναι μόνο οι τράπεζες (με εξαίρεση την Κύπρου και τη Marfin Popular Bank) που δεν θα διανείμουν μετρητά, δεν είναι μόνο η ΔΕΗ με τις ζημίες της, αλλά είναι επίσης και η πλειονότητα των εισηγμένων που είτε προτίθεται να διανείμει πολύ χαμηλότερο μέρισμα από πέρυσι είτε δεν θα... μπει καν στον κόπο. Και μεταξύ αυτών που «δεν θα μπουν στον κόπο» συγκαταλέγονται και οι κερδοφόρες εταιρείες ή ακόμη και οι εισηγμένες, οι οποίες πέρυσι σημείωσαν άνοδο στις οικονομικές τους επιδόσεις! Απλώς προτίμησαν να περιορίσουν τα δάνεια ή να εξασφαλίσουν πόρους για επενδύσεις.

Όσο για τους μετόχους μειοψηφίας, αυτοί μπορούν να περιμένουν μέχρι... να τελειώσει η οικονομική κρίση!