Δ

ιάλειμμα στην κρίση με μια άλλη κρίση. Η ελληνική απάντηση στο μεγάλο διεθνές (και ελληνικό, φυσικά) πρόβλημα της ύφεσης ήταν το να καταστούν γνωστά όλα τα εσωτερικά προβλήματα που ταλανίζουν το ελληνικό κράτος. Ο θάνατος ενός παιδιού από το όπλο ενός αστυνομικού ήταν η θρυαλλίδα για να αποκαλυφθούν χρόνια προβλήματα της ελληνικής πολιτικής σκηνής και πραγματικότητας.

Παράλληλα, τα γεγονότα που ακολούθησαν κατέστησαν σαφές κάτι που πολλοί διατύπωναν, αλλά ερμηνευόταν κατά κανόνα ως αντιπολιτευτική διάθεση: η κυβέρνηση υπολειτουργεί και καρκινοβατεί υπό τα κελεύσματα της (κρινόμενης ως ορθής) επικοινωνιακής πολιτικής.

Ο «Μ» εκ των πραγμάτων εστιάζει στα νέα προβλήματα που προκαλεί αυτή η κατάσταση στην οικονομική ζωή ευρύτερα και στο Χ.Α. ειδικότερα. Το Cover Story (σελ. 10 - 11) εξηγεί πόσο επιβαρύνεται επιπλέον η κατάσταση στην οικονομία (εκτός των προβλημάτων που σωρεύει η διεθνής κρίση) και η πορεία στο Χ.Α., το οποίο βλέπει πολλές σημαντικές εταιρείες να βρίσκονται σε κομβικό σημείο και παράλληλα να εξαρτώνται σημαντικά από τις πολιτικές εξελίξεις (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η ΔΕΗ).

Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό χρηματιστήριο βαδίζει μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης και όλα δείχνουν πως για αρκετό καιρό ακόμα θα είναι «απαγορευμένος καρπός» για όσους (πολλούς ή λίγους) το θεωρούν επενδυτική επιλογή...

Στο κλίμα αυτό φαίνεται να πηγαίνει χαμένη για το Χ.Α. η εκτίμηση των περισσότερων διεθνών οίκων ότι το 2009 θα είναι θετικό για τις μετοχές (σελ. 40 - 41), καθώς τα χρηματιστήρια, έχοντας ήδη προεξοφλήσει επί της ουσίας την οικονομική ύφεση και κάθε πιθανό αρνητικό σενάριο, θα αρχίσουν να ανιχνεύουν το τοπίο μετά την κρίση. Με δεδομένο ότι έχουμε ήδη βρει (ή πλησιάζουμε) τον «πάτο», τα πράγματα αποκλείεται να εξελιχθούν με χειρότερο τρόπο, άρα οι σταδιακές τοποθετήσεις σε επιλεγμένες μετοχές είναι μια καλή επιλογή.

Αλλά είπαμε: η φωνή της λογικής σε μια χώρα που αναζητά ακόμα τη στοιχειώδη λογική φαίνεται να είναι είδος πολυτελείας...