Επίκειται δεύτερος γύρος συγχωνεύσεων;

Μάλλον «στα ψιλά» έχει περάσει το μπαράζ των εξαγορών και των συγχωνεύσεων που έχει σημειωθεί τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες στον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών. Στις αρχές του 2007 στην Ελλάδα υπήρχαν 160 εταιρείες και σήμερα έχουν μείνει μόλις 110... Και τώρα το ζήτημα βέβαια είναι αν μέσα στους επόμενους 18 μήνες θα συνεχιστούν ή όχι, με την ίδια ένταση, τα deals του κλάδου, με τις μικρότερες μονάδες να εξαγοράζονται από τις μεγαλύτερες.

Μία από τις αιτίες των deals είναι και το ότι αρκετές μονάδες επικεντρώθηκαν σχεδόν αποκλειστικά στην παραγωγή τσιπούρας (απλούστερη σε διαδικασίες κ.λπ.), με αποτέλεσμα τώρα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω των χαμηλότερων τιμών. Μόλις πρόσφατα κάποιες από τις παραπάνω ξανάρχισαν να καλλιεργούν λαβράκι, αλλά ο σχετικός τζίρος αναμένεται από το 2009 - 2010 και μετά.

Το θέμα όμως των εξαγορών και των συγχωνεύσεων είναι πολύ πιθανόν να μην περιοριστεί μόνο εντός των ελληνικών συνόρων, καθώς οι μεγαλύτεροι όμιλοι της Ευρώπης σε τσιπούρα και λαβράκι είναι οι ελληνικοί. Για παράδειγμα, καμία εταιρεία στην Ισπανία και στην Τουρκία δεν παράγει περισσότερο από 9.000 τόνους τον χρόνο, όταν τουλάχιστον τρεις μεγάλοι ελληνικοί (και εισηγμένοι) όμιλοι παράγουν πάνω από 20.000 τόνους!

Είναι όμως τόσο απλό το θέμα των συγχωνεύσεων στις ιχθυοκαλλιέργειες; Αναμφίβολα όχι, παρά το γεγονός ότι «η περίοδος των ιδρυτών των εταιρειών έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί». Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι αυτό της χρηματοδότησης, καθώς οι συνεχείς εξαγορές των προηγούμενων ετών έχουν ήδη «φουσκώσει» το παθητικό αρκετών ελληνικών ομίλων, κάποιοι εκ των οποίων όμως έχουν προλάβει είτε να μετατρέψουν τα δάνειά τους σε μακροπρόθεσμα, και μάλιστα με καλούς όρους, είτε να εξασφαλίσουν επιδοτούμενα δάνεια (ευνοϊκές διατάξεις για πυρόπληκτες περιοχές).

Οι διεργασίες λοιπόν που θα σημειωθούν ενδέχεται να είναι πολλές, καθώς σε κάθε περίοδο κρίσης, συνήθως, ευνοούνται περισσότερο οι δυνατότεροι «παίκτες»... Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, όσον αφορά στις εισηγμένες επιχειρήσεις του κλάδου, υπάρχουν τα παρακάτω δεδομένα:

Πρώτον, οι Άραβες ακολουθούν τα Σελόντα σε κάθε τους κίνηση (εισηγμένη, Ουαλία, Μ. Ανατολή), συμμετέχοντας και αυτοί στη χρηματοδότηση των projects του ομίλου. Πολύ πιθανόν λοιπόν να ακολουθήσουν και σε επόμενες επιθετικές κινήσεις της εταιρείας.

Δεύτερον, ο Νηρέας, εκτός από τις όποιες ενδεχόμενες άλλες επιθετικές κινήσεις, ζητά το management στη Marine Farms και κανείς δεν αποκλείει την αύξηση ποσοστού αν αυτό επιτευχθεί.

Τρίτον, η Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες έχει προχωρήσει σε μπαράζ εξαγορών, διευρύνοντας πολύ τον δανεισμό της. Στην αγορά αναρωτιούνται αν μελλοντικά θα ακολουθήσει αύξηση κεφαλαίου με μετρητά, ιδίως σε περίπτωση που υπάρξουν προθέσεις για νέες εξαγορές.

Τέλος, οι Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες δεν ενδιαφέρονται για επέκταση και για εξαγορές. Μόνο αν τύχει κάποια μεγάλη ευκαιρία. Πολιτική της εισηγμένης εταιρείας είναι να βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στη λειτουργική ανάπτυξή της.

«Κονταροχτυπήματα» αναλυτών
για τη Motor Oil

Δεν είναι βέβαια πρωτοφανές το φαινόμενο να υπάρχει σαφής διάσταση απόψεων μεταξύ αναλυτών για την αποτίμηση μίας μετοχής, ωστόσο στην περίπτωση της Motor Oil έχουμε ένα από τα πιο καραμπινάτα παραδείγματα.

Μιλάμε για δύο εκθέσεις ξένων οίκων (της Goldman Sachs και της UBS) που μάλιστα δημοσιεύτηκαν με χρονική διαφορά μόλις τριών ημερών (30 Μαΐου - 2 Ιουνίου). Και ξεκινάμε με την έκθεση της ελβετικής UBS, που αναφέρει για τη μετοχή της Motor Oil: «Υποβαθμίζουμε τη σύστασή μας σε "sell" γιατί δεν αναμένουμε η εταιρεία να ωφεληθεί στον ίδιο βαθμό από το τρέχον περιβάλλον όσο οι ανταγωνίστριές της».

Και συνεχίζει παρακάτω: «Η μετοχή είναι ακριβή σε αποτίμηση, διαπραγματευόμενη με premium 50% από τον ευρωπαϊκό κλάδο, ως προς τον δείκτη επιχειρηματική αξία προς προεξοφλημένες ταμειακές ροές (EV/DACF). Πιστεύουμε ότι η αγορά έχει υπερεκτιμήσει τη δυναμική κερδών για το τρέχον έτος, με δεδομένο ότι το 1/3 των περυσινών κερδών της Motor Oil προήλθε από ανατίμηση αποθεμάτων και από θετικές συναλλαγματικές διαφορές».

Σε ό,τι αφορά δε τις προβλέψεις κερδών ανά μετοχή, η UBS αναμένει για τη Motor Oil κέρδη ανά μετοχή 1,10 ευρώ το 2008, 0,98 ευρώ το 2009 και 1,31 ευρώ το 2010. Πολύ διαφορετικό όμως ήταν το περιεχόμενο της έκθεσης της Goldman Sachs για την εταιρεία. Γράφει λοιπόν ο αμερικανικός οίκος: «Η Neste Oil και η Motor Oil παραμένουν οι καλύτερες ιδέες για αγορά. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην άνοδο της μετοχής της Motor Oil, με δεδομένα την έκθεσή της σε ελκυστικά περιθώρια διύλισης και την ισχυρή μερισματική απόδοσή της σε σχέση με τον ανταγωνισμό».

Η Goldman Sachs δίνει τιμή-στόχο τα 17,5 ευρώ και σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις των κερδών ανά μετοχή αντιμετωπίζει πολύ πιο «απλόχερα» τη MOH σε σχέση με τους Ελβετούς της UBS, αναμένοντας 1,38 ευρώ για φέτος, 1,20 ευρώ για το 2009 και 1,28 ευρώ για το 2010.

Υ.Γ.: Οι ελληνικοί επενδυτικοί οίκοι προτείνουν ανώτερες τιμές-στόχους και από εκείνες της Goldman Sachs. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα 19,3 ευρώ της Euroxx και τα 19,7 ευρώ της Marfin.

Η διαφωνία, πάντως, των δύο αυτών ξένων οίκων δεν περιορίζεται μόνο στη μετοχή της Motor Oil, αλλά επεκτείνεται και σε εκείνη των Ελληνικών Πετρελαίων. Από την αντίθετη πλευρά, όμως, τώρα...

Η «γενναιόδωρη» με τη Motor Oil Goldman Sachs συνιστά «πώληση» για τα ΕΛΠΕ, δίνοντας τιμή-στόχο μόλις τα 8,9 ευρώ, όταν ο τίτλος διαπραγματεύεται στο ταμπλό πάνω από τα 10...

Αντίθετα, η «σκληρή» με τη Motor Oil UBS δείχνει πιο «επιεικής» με τα Ελληνικά Πετρέλαια, για τη μετοχή των οποίων δίνει σύσταση «neutral». Ο διεθνής οίκος αναφέρει: «Το ενδιαφέρον για το 2008 είναι το κατά πόσον θα προκύψουν τροποποιήσεις στη στρατηγική, μετά την αλλαγή του διευθύνοντος συμβούλου». Επίσης, σε άλλα σημεία επισημαίνει: «Τα σχέδια για αναβάθμιση του διυλιστηρίου έχουν ληφθεί, αλλά με μεγαλύτερο κόστος και σε μεταγενέστερο χρόνο».