Είδες η ΔΕΗ...

«Είδες η ΔΕΗ;», έλεγε σε παλαιότερη διαφήμιση ο αείμνηστος Γιάννης Γκιωνάκης με τη χαρακτηριστική φωνή του, για να υπενθυμίσει στους καταναλωτές την υποχρέωσή τους να καταναλώνουν με φειδώ ηλεκτρικό ρεύμα.

Και αν κι έχουν παρέλθει τριάντα περίπου χρόνια από εκείνη την εποχή, η διοίκηση της Επιχείρησης, οι κρατούντες (εν γένει) οι ξένοι -νεροκουβαλητές- επενδυτικοί οίκοι και διάφοροι άλλοι φροντίζουν να κρατούν στην επικαιρότητα το σχετικό συνθηματάκι. Πρόκειται βέβαια για αρνητική δημοσιότητα τουλάχιστον με όσα δημοσιοποιούνται τους τελευταίους μήνες και διενεργούνται από την πλευρά των εμπλεκομένων.

Τελευταίο κρούσμα η ανάλυση της γνωστής (και από την υπόθεση των ομολόγων) JP Morgan -να μην ξεχνιόμαστε-, που ούτε λίγο ούτε πολύ προλειαίνει το έδαφος για αυξήσεις οι οποίες όχι μόνο θα ξεπερνούν τον πληθωρισμό αλλά και θα τον δυναμιτίζουν. Πρόσχημα οι υψηλές τιμές πετρελαίου και η αγορά δικαιωμάτων ρύπων, με τον ξένο επενδυτικό οίκο να θεωρεί... λογικές αυξήσεις το 12,4% για τα εμπορικά και τα οικιακά τιμολόγια και το 10% για τα βιομηχανικά υψηλής τάσης. Και το σημαντικότερο, χωρίς να συνυπολογίζεται η μεσοσταθμική αύξηση κατά 7% από τις αρχές Ιουλίου.

Πώς είπατε; Προφανώς, όλως τυχαίως και συμπτωματικώς, ο ξένος οίκος επέλεξε να δημοσιοποιήσει την ανάλυσή του μία μέρα πριν από τη γενική συνέλευση της Επιχείρησης, οπότε η διοίκηση και ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης αναμενόταν να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Κορυφαίος κυβερνητικός παράγοντας, ο οποίος έχει εκφράσει δημόσια την αντίθεσή του με τα τεκταινόμενα στη ΔΕΗ αλλά και σε άλλες επιχειρήσεις του Δημοσίου, έλεγε χαρακτηριστικά πως «η ακολουθούμενη πολιτική μοιάζει αυτοκαταστροφική και ανεξέλεγκτη πλέον, απειλώντας το έργο της κυβέρνησης». Υγρό πυρ χαρακτηρίζουν άλλοι παράγοντες την τιμολογιακή πολιτική που ακολουθείται κυρίως από την Επιχείρηση, καθώς η επιβάρυνση του κόστους περνάει άμεσα στην παραγωγή, προκαλώντας τριγμούς στην κατανάλωση και εκτίναξη του πραγματικού πληθωρισμού στα ύψη.

Το ενδιαφέρον είναι πως ο ξένος οίκος προχωρά περισσότερο, προεξοφλώντας την εφαρμογή για πρώτη φορά από το 2009 της περιβόητης ρήτρας καυσίμων. Θα πρόκειται πρακτικά για την επιβολή ειδικού τέλους λόγω της αύξησης στο κόστος αγοράς πρώτης ύλης (πετρελαίου και φυσικού αερίου) και θα επιβαρύνει το σύνολο των τιμολογιακών χρεώσεων των καταναλωτών. Υπάρχει όμως και ένα ακόμα θέμα, που αναφέρεται στη σχετική ανάλυση και θα «απειλήσει» την αγορά επίσης από το 2009. Αφορά στο επιπλέον κόστος για την αγορά δικαιωμάτων ρύπων, το οποίο σύμφωνα με τρέχοντες υπολογισμούς φτάνει τα 140 - 160 εκατ. ευρώ. Με βάση τον επιμερισμό των τιμολογίων ΜΟΝΟ από αυτό προκύπτει μεσοσταθμική επιβάρυνση που προσεγγίζει το 3%!

Και το ερώτημα που τίθεται εμμέσως από τον ίδιο κυβερνητικό παράγοντα αφορά στις ευθύνες εκείνων που με την πολιτική τους ευθύνονται γι' αυτήν την επιβάρυνση.

Το ελκυστικό guidance και οι επιφυλάξεις

Με βάση το νέο guidance των Ιχθυοτροφείων Σελόντα για το 2008, που φυσικά ήταν σαφώς χαμηλότερο από το προηγούμενο, η μετοχή της εισηγμένης διαπραγματεύεται με P/E γύρω στο 7,4.

Σύμφωνα μάλιστα με τη διοίκηση, οι νέες αυτές προβλέψεις είναι βασισμένες σε ένα κακό σενάριο για τις τιμές των ψαριών στον κλάδο. Γιατί όταν μειώνει κάποιος τη μέση τιμή των ψαριών κατά 50 λεπτά, τη στιγμή που η μισή παραγωγή του ομίλου είναι λαβράκι, το οποίο ουσιαστικά δεν έχει πιεστεί, θεωρητικά το περιθώριο εξασφάλισης είναι σημαντικό. Μάλιστα, κύκλοι προσκείμενοι στη Σελόντα έλεγαν ότι αν βελτιωθούν οι συνθήκες στην αγορά δεν θα ήταν καθόλου περίεργο να σημειωθεί καθαρή κερδοφορία μεγαλύτερη των 10 εκατ. ευρώ.

Καλά όλα αυτά, βέβαια, αλλά υπάρχει και η πείρα της αγοράς από την πολύ μεγάλη απόκλιση μεταξύ προβλέψεων και τελικών αποτελεσμάτων μέσα στο 2007, επομένως είναι φυσικό πολλοί να υποδέχονται με επιφυλακτικότητα και τις νέες προβλέψεις.