T

ην 1η Μαρτίου η Σοφοκλέους έκλεισε στις 4.370 μονάδες, έχοντας ολοκληρώσει έναν μήνα ταλαιπωρίας λόγω του "συνδρόμου της Κίνας" στις διεθνείς αγορές, με πτώση από τις 4.802 μονάδες στις οποίες βρισκόταν στις 5 Φεβρουαρίου. Έκτοτε, αργά αλλά σταθερά η αγορά κατάφερε να επιστρέψει στα επίπεδα των 4.800 μονάδων και να έχει τη δεύτερη καλύτερη απόδοση για το 2007 μεταξύ των βασικών διεθνών χρηματιστηριακών δεικτών.

Σε αυτό το διάστημα οι εταιρείες ανακοίνωσαν τα (γενικώς ικανοποιητικά) αποτελέσματα για τα κέρδη του 2006, ενώ συνεχίστηκαν αμείωτες οι συζητήσεις (και οι σχετικές φήμες) για νέα επιχειρηματικά deals. Έτσι, το ερώτημα πλέον (παρά την "κακή" χθεσινή συνεδρίαση) είναι... "πού βαδίζομεν;".

Η απάντηση δίνεται στο Cover Story του "Μ" (σελ. 10 - 11) και είναι θετική για την αγορά: το (ψυχολογικό κυρίως) ορόσημο των 5.000 μονάδων είναι εφικτός στόχος και η Σοφοκλέους δείχνει έτοιμη γι' αυτόν. Οι λόγοι είναι πολλοί και πειστικοί. Σε ό,τι αφορά το ευρύτερο περιβάλλον, το κλίμα στις διεθνείς αγορές έχει ομαλοποιηθεί σε σημαντικό βαθμό, ενώ και τα στοιχεία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας δείχνουν βελτίωση.

Στο χρηματιστηριακό περιβάλλον οι αυξήσεις στις τιμές-στόχους που δίνουν οι αναλυτές για μια σειρά από δεικτοβαρείς εταιρείες, οι υψηλότερες προβλέψεις για την πορεία των εταιρικών κερδών το 2007, οι βελτιωμένες προοπτικές σε επιμέρους κλάδους, αλλά και οι συζητήσεις για νέα deals κρατούν το θερμόμετρο της Σοφοκλέους ψηλά. Αν μη τι άλλο, οι Έλληνες... "ταύροι" δείχνουν να κερδίζουν το στοίχημα στην παρούσα φάση.

Πάντως, αυτή η αισιόδοξη εικόνα δεν αφορά σε όλες τις εισηγμένες. Κατ' αρχάς, με βάση τα αποτελέσματα του 2006, 46 εταιρείες βρίσκονται στη "δαγκάνα" των τόκων (σελ. 16 - 17) και καλούνται να αντιμετωπίσουν υψηλά χρηματοοικονομικά έξοδα. Επίσης, άλλες έξι πάλαι ποτέ "κραταιές" εταιρείες έχουν να αντιμετωπίσουν το στοίχημα της ανάκαμψης (σελ. 12), ξεκινώντας από διαφορετική βάση η καθεμία στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Στο διεθνές περιβάλλον, τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια έχουν πάρει από τη Wall Street τη σκυτάλη στις εξελίξεις (σελ. 38), ενώ και το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, με βάση τις εκτιμήσεις των διεθνών επενδυτικών οίκων, δείχνει ότι θα διατηρήσει την ισχυρή δυναμική του έναντι του δολαρίου για σημαντικό χρονικό διάστημα ακόμα (σελ. 40 - 41).

Πάντως, γενικά η Ευρώπη δείχνει να παίρνει την πρωτοκαθεδρία από τις ΗΠΑ καθώς συνολικά η οικονομία της βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση, ενώ οι όποιες ενστάσεις (οικονομικές και πολιτικές) εστιάζονται στην πολιτική υψηλών επιτοκίων που ακολουθεί η ΕΚΤ (σελ. 43).