H

Σοφοκλέους έχει πάρει φωτιά, αλλά το σκηνικό είναι γνώριμο εδώ και αρκετούς μήνες. Το νέο είναι ότι κάποιοι ρίχνουν κι άλλο... λάδι. Τα εταιρικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν το αμέσως προηγούμενο διάστημα ώθησαν ακόμη υψηλότερα την αγορά.

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η αισιόδοξη πλευρά κερδίζει πόντους (στο παιχνίδι των εντυπώσεων τουλάχιστον), για τον ενεργό ή μη (ακόμη...) επενδυτή το δίλημμα της επιλογής μετοχών παραμένει ισχυρό.

Ο "Μ", σε αυτό το ερώτημα, παραμένει πιστός στη γραμμή του: ορθές επενδυτικές επιλογές σημαίνει αξιολόγηση με βάση ορθολογικά (δηλαδή αριθμούς και δείκτες) κριτήρια κατ' αρχάς και δευτερευόντως προσδοκίες και σενάρια. Γιατί (δεν θα κουραστούμε να το γράφουμε) παρότι δεν υπάρχει απόλυτος οδηγός ασφαλείας για το ρίσκο στις αγορές, υπάρχουν πολλές και αξιόπιστες... ζώνες ασφαλείας, που το περιορίζουν.

Έτσι, το Cover Story της εφημερίδας (σελ. 10-11) εντοπίζει δεκατρείς μετοχές που έχουν χάσει το τρένο των αποδόσεων και ταυτόχρονα παρουσιάζουν ελκυστικούς δείκτες στα θεμελιώδη μεγέθη τους. Η λίστα, μάλιστα, περιλαμβάνει εταιρείες που η παρουσία τους συνιστά από μόνη της είδηση (η Εθνική Τράπεζα, για παράδειγμα).

Λάδι στη φωτιά της Σοφοκλέους ρίχνουν και τα διεθνή χρηματιστήρια. Σε υψηλά τεσσάρων και πλέον ετών Wall Street και DAX (βλ. σελ. 40), στην ελάχιστη περίπτωση συντηρούν τη γενικευμένη αισιοδοξία για όσους ψηφίζουν "χρηματιστήριο".
Το παράδοξο, πάντως, της γενικευμένης ανόδου των πάντων δίνει πολλές επενδυτικές επιλογές (προς ώρας τουλάχιστον). Πετρέλαιο και μέταλλα (πολύτιμα και βιομηχανικά) βρίσκονται επίσης ψηλά στις εκτιμήσεις των αναλυτών διεθνώς (σελ. 42-43).

Στο εσωτερικό μέτωπο ξανά, ο υπουργός Οικονομίας, κ. Αλογοσκούφης, συνεισφέρει με τη σειρά του στην άνοδο της θερμοκρασίας του Χ.Α., ενισχύοντας το πρόγραμμα πώλησης εταιρειών του δημόσιου τομέα. Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων του 2006 (βλ. σελ. 6, 18, 19) περιλαμβάνει "βαριά" ονόματα και προοιωνίζεται σημαντικές αλλαγές στην κυρίαρχη (γενικώς) αγορά των τραπεζών.

Στη σκιά των εταιρικών ανακοινώσεων για τα μεγέθη του 2005 έχουν μείνει οι εξελίξεις στα επιχειρηματικά μέτωπα. Σκιά όμως δεν σημαίνει ακινησία. Οπότε οι αναμενόμενες κινήσεις σε ΟΛΠ, ΟΛΘ (σελ. 15) και Tellas (σελ. 35) διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον.

Το ενδιαφέρον όμως ξαναζωντανεύει και για τον κατασκευαστικό κλάδο (σελ. 36), αυτή τη φορά μάλιστα για... καλό. Τα έργα 11,5 δισ. που θα "τρέξουν" εντός του έτους θα ξεκαθαρίσουν οριστικά μάλλον την εικόνα του και θα αναδείξουν τους πρωταθλητές της επιβίωσης...

Στην ακριβώς αντίθετη πλευρά βρίσκεται η σύγκρουση των παραδοσιακών συνδικάτων με τις επερχόμενες διαρθρωτικές αλλαγές (σελ. 8). Η μάχη σίγουρα θα είναι σκληρή και πολυμέτωπη, αλλά, για όσους βλέπουν πιο μακριά απ' το στενό παρόν τους, απολύτως αναγκαία...