«Nα μπει κανείς ή να μην μπει; Iδού η -επενδυτική- απορία»
N |
|
α είμαστε ειλικρινείς: ο Άμλετ είχε σοβαρότερα
θέματα για να αναρωτιέται και να πρωταγωνιστεί στα σαιξπηρικά
διλήμματα. Αλλά, αν πρωταγωνιστούσε σε έργο της... Σοφοκλέους,
αυτό θα ρωτούσε τώρα.
Η εβδομάδα που πέρασε στη χρηματιστηριακή αγορά
έμοιαζε με σκοτσέζικο ντους. Αν μη τι άλλο, ξαναθυμηθήκαμε
άπαντες ότι εκτός από τη μεγάλη άνοδο, υπάρχει και η εκδοχή
της πτώσης.
Με όποιους όρους και αν ερμηνεύεται η πτώση
(π.χ. διόρθωση, εξορθολογισμός τιμών κ.λπ., κ.λπ.), ειδικούς
ή γενικούς, δεν παύει να θεωρείται ενίοτε ευκαιρία εισόδου
σε μια αγορά. Αλλά αυτός ο γενικός τρόπος σκέψης δεν αρκεί.
Αν κάποιος δεν εξετάσει τους ευρύτερους παράγοντες
που συνθέτουν το χρηματιστηριακό τοπίο, απλώς αφήνει τις επιλογές
του στα χέρια της τύχης. Αν κάποιος πάλι θέλει να έχει σαφή
εικόνα για να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο σίγουρος για
τις κινήσεις του, ανατρέχει στις σελίδες 8-9 του "Μ".
Στο Cover Story της εφημερίδας παρατίθενται
και αναλύονται τα θετικά και τα αρνητικά δεδομένα της αγοράς,
καθώς και συγκριτικοί πίνακες για το ελληνικό χρηματιστήριο
και τους κύριους διεθνείς δείκτες. Ο "Μ" ως "επενδυτικό
εργαλείο" δίνει τα στοιχεία, οπότε τα συμπεράσματα για
το... "to μπει or not to μπει" χρειάζονται λιγότερο
χρόνο για να εξαχθούν...
Άκρως χρήσιμες (και χρηστικές) είναι και οι
εκτιμήσεις για την πορεία των διεθνών αγορών σε μεσοπρόθεσμο
και μακροπρόθεσμο ορίζοντα (σελ. 40-41). Με κέντρο σύγκρισης
τις "οικείες" αγορές των ΗΠΑ και της ευρωζώνης,
εξετάζονται τα σημεία εκείνα που θα καθορίσουν την πορεία
τους και θα πρέπει επίσης να έχει υπόψη του ο "παγκοσμιοποιημένος"
επενδυτής, και όχι μόνο.
Στο επιχειρηματικό μέρος, οι διεργασίες και
εξελίξεις συνεχίζονται πυρετωδώς, όπως άλλωστε "επιβάλλει"
και η διεθνής τάση (σελ. 43). Αυτή την εβδομάδα βρέθηκε στο
προσκήνιο η Intracom (σελ. 12), αλλά και ο ευρύτερος κλάδος
της πληροφορικής (σελ. 37), που δείχνει να απαλλάσσεται σιγά
σιγά από τα βάρη του παρελθόντος.
Η αγορά γάλακτος, πάλι, χαρακτηρίζεται τελευταία
από... συνωστισμό (σελ. 34-35), που μάλλον επιβάλλει συμμαχίες
για μια "πίτα" που βρίσκεται σε φάση... ανακατανομής.
Ξένοι, Έλληνες, μικροί, μεγάλοι σε μια μάχη με πολλά επεισόδια
και ανοιχτές όλες τις εξελίξεις.
Ακόμη, έχουμε τα "εγκαίνια" της περιόδου
για την ανακοίνωση των εταιρικών αποτελεσμάτων του 2005. Τα
πρώτα δείγματα από EFG Eurobank και Coca Cola 3E (σελ. 11
και 13 αντίστοιχα) είναι θετικά.
Δεν λείπουν όμως κι αυτοί που προβληματίζουν...
προκαταβολικά. Η ΔΕΗ, εταιρεία με σημαντικό ειδικό βάρος στην
αγορά, φαίνεται να πληρώνει ακριβά τις διοικητικές περιπέτειές
της, αλλά και την άνοδο των τιμών του πετρελαίου, όπως τουλάχιστον
δείχνουν οι εκτιμήσεις των αναλυτών (σελ. 33).
Όπως οφείλουν (και κάνουν, άλλωστε) να προβληματίζονται
προληπτικώς και κάποιοι από τους "ευτυχείς" της
περιόδου, οι τράπεζες, που βλέπουν τα σύννεφα από τις επισφάλειες
στην αγορά (σελ. 17) να πυκνώνουν...
|