O

νέος γύρος διασυνοριακών τραπεζικών κινήσεων που ξεκίνησε στην Ιταλία είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα περάσει την Αδριατική, επηρεάζοντας και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Δέλεαρ για τις ξένες τράπεζες δεν είναι μόνον οι προοπτικές ανάπτυξης της εγχώριας αγοράς (Cover Story), αλλά και η ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι μέσα στην επόμενη διετία κάποια από τις πιο μεγάλες τράπεζες της χώρας μας θα έχει περάσει στον έλεγχο μεγάλου ξένου παίκτη.

Κι αυτή είναι μία από τις βασικές αιτίες του ενδιαφέροντος των ξένων επενδυτών, ενδιαφέρον που έχει φέρει τις ελληνικές τράπεζες να αποτιμώνται με ένα σχετικό premium σε σχέση με τις ευρωπαϊκές (σελ. 14-15).

Στο μεταξύ, η "μεταμόρφωση" της Σοφοκλέους μέσω μιας νέας κατηγοριοποίησης σε υποαγορές, επιστρέφει στο προσκήνιο (Insider, σελ. 7). Πολλοί παράγοντες εκτιμούν ότι το μέγεθος της κάθε εταιρείας, σε συνδυασμό με τη διασπορά και την εμπορευσιμότητα των μετοχών της, θα πρέπει να είναι τα βασικότερα "ποσοτικά" κριτήρια.

Η διασπορά και η εμπορευσιμότητα αποτελούν πλέον προϋποθέσεις για να αποτελέσει μια εταιρεία αντικείμενο ενδιαφέροντος από τους θεσμικούς (ειδικά τους ξένους). Πλην όμως, στην "οικογενειοκρατούμενη" Σοφοκλέους (σελ. 34-35) εξακολουθούν να αποτελούν ζητούμενο, μαζί με την... εταιρική διακυβέρνηση, η οποία στις περισσότερες οικογενειακές εισηγμένες εξασκείται ως... "σφραγίδα", απλώς και μόνον για τους τύπους.

Πάντως, τα θέματα των μετόχων μειοψηφίας -που εμπίπτουν στην εταιρική διακυβέρνηση- ενδέχεται να βρεθούν ξανά στο προσκήνιο της δημοσιότητας, σε σχέση με την απορρόφηση τριών εισηγμένων ΑΕΕΧ από τη μη εισηγμένη τράπεζα Proton (σελ. 12).

Σε αυτήν τη φάση τα χρηματιστηριακά δρώμενα επηρεάζονται ιδιαιτέρως και από τις εκτιμήσεις για τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης. Η αύξηση στον ΦΠΑ και σε άλλους έμμεσους φόρους δεν άρεσε στην αγορά, καθώς υποδηλώνει "απόγνωση" για την πορεία των κρατικών εσόδων.

Από την άλλη πλευρά, είναι γνωστό ότι στη χώρα μας η ενίσχυση των εσόδων του Δημοσίου περνά μέσα από μετοχοποιήσεις και αποκρατικοποιήσεις. Εύλογα οι διαρροές για τέτοιου είδους κινήσεις στο επόμενο διάστημα (σελ. 8-9) δημιουργούν προσδοκίες, χωρίς όμως να αλλάζει το γενικότερο "σφίξιμο" της αγοράς για το κατά πόσον η τρέχουσα κυβέρνηση θα καταφέρει να εξυγιάνει την οικονομία με τολμηρές κινήσεις ή θα ακολουθήσει την πεπατημένη των προκατόχων της.

Αναμφίβολα, οι επόμενοι μήνες θα είναι αποκαλυπτικοί και θα θέσουν το μοτίβο στο οποίο θα κινηθεί όχι μόνον η Σοφοκλέους, αλλά και η πραγματική οικονομία, η οποία το τελευταίο διάστημα δείχνει σημάδια συρρίκνωσης, με τη ζήτηση να βαίνει μειουμένη και τους καταναλωτές να αλλάζουν συνήθειες, προσπαθώντας να περιορίσουν και την έκθεσή τους στον δανεισμό.

Μοιραία, αν δεν υπάρξει αλλαγή σε αυτό το σκηνικό, θα επηρεαστούν και οι τράπεζες, οι οποίες μέχρι στιγμής κρατούν -σχεδόν μόνες τους- το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών στην αγορά μας.