Ο καλός ο μύλος...

Nα την η παλιά μας γνώριμη, η κυρία Μαρία-Γαβριέλλα Σταθερού-Τραμπουλέ (μέχρι τώρα τη γνωρίζαμε με το δεύτερο και το τέταρτο όνομα), που εμφανίζεται αναλαμβάνουσα τα ηνία και σε άλλο blue chip της Σοφοκλέους, την Κεράνης Συμμετοχών!

Μετά τη βραχύβια πορεία στη ΒΑΛΚΑΝ ΕΞΠΟΡΤ και τελευταία στην πολύπαθη ΔΑΝΕ, διαβάζουμε στις χρηματιστηριακές ανακοινώσεις ότι ανέλαβε την προεδρία (αλλά και το πόστο της διευθύνουσας συμβούλου) στην Κεράνης Συμμετοχών αντικαθιστώντας τον παραιτηθέντα Μιχ. Μπολάκη.

Η εμπειρική διαδρομή της κ. Τραμπουλέ επεκτείνεται τώρα από τα ξύλα και την ακτοπλοΐα στα προϊόντα καπνού. Ευχόμαστε η επιτυχία να τη συνοδεύει στο νέο και δύσκολο πόστο της και να παραμείνει τουλάχιστον για ένα εξάμηνο (αν δεν κάνουμε λάθος στη ΔΑΝΕ δεν έμεινε ούτε δίμηνο)...

Η... ουρά της φρουράς

H έμφαση που δίνει πλέον στην εταιρική διακυβέρνηση η Εθνική Τράπεζα αντικατοπτρίστηκε πρόσφατα και σε ένα θέμα ίσως όχι ιδιαίτερα μεγάλης οικονομικής σημασίας, αλλά σίγουρα αρκετά μεγάλης "ευαισθησίας", από πλευράς "ηθικής τάξεως", σε σχέση με τους μετόχους της.

Δεν σκοπεύουμε να αναφέρουμε ονόματα, απλώς αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε ότι στην τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ. που έγινε την περασμένη Πέμπτη υπήρξε έντονο debate σε σχέση με τα προνόμια που απολάμβαναν πρώην διοικητές της τραπέζης, μεταξύ των οποίων η χρήση προσωπικού αυτοκινήτου και η παροχή... φρουράς (για να κουβαλούν τα ψώνια και ν' ανοίγουν πόρτες;). Σημειωτέον ότι πρώην διοικητής έφτασε να έχει, ούτε λίγο ούτε πολύ, προσωπική φρουρά... 11 ατόμων (υπάλληλοι της Εθνικής)!

Τελικά αποφασίστηκε να κοπούν τα προνόμια ολοσχερώς σε όσους δεν συμπλήρωσαν τουλάχιστον τριετή θητεία στην τράπεζα, αλλά και να μειωθούν οι παροχές σε όσους εξακολουθούν να τις δικαιούνται. Κι έτσι η φρουρά ενός συγκεκριμένου πρώην διοικητή (που δεν είχε μεν την απαραίτητη τριετή θητεία στο πόστο αλλά συμψηφίστηκε η θητεία του ως... υποδιοικητή!) περιορίστηκε δραστικά στα... 2 άτομα, ενώ καταργήθηκε πλήρως η "φρουρά" άλλων.

Φαίνεται ότι αλλάζουν σιγά σιγά οι (αναχρονιστικές) πρακτικές που ξέραμε από το παρελθόν, κι αυτό είναι πολύ καλό για τους μετόχους και την ιδέα της εταιρικής διακυβέρνησης...