E

ίναι μάλλον πρωτόγνωρο φαινόμενο ένα κράτος να παρατηρεί... ψυχρά σειρά μεγάλων εισηγμένων εταιρειών που καθίστανται προβληματικές εξαιτίας της ανικανότητας του ιδίου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του!

Στη χώρα μας αυτό ακριβώς φαίνεται να συμβαίνει. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, το Δημόσιο (Cover Story) χρωστά στις εταιρείες ποσό που ξεπερνά τα 2 δισ. ευρώ, κι όμως δεν... πληρώνει!

Η στάση αυτή του Δημοσίου δεν προσφέρει βεβαίως συγχωροχάρτι σε εκείνους τους κατασκευαστές που έχουν φτάσει προ των πυλών της χρεοκοπίας.

Δεν παύει όμως να είναι εξαιρετικά περίεργο και αποκαρδιωτικό για τη χώρα μας το ότι ούτε ο αρμόδιος υπουργός έχει πάρει θέση ούτε γενικότερα έχει δημιουργηθεί "σάλος" για το όλο θέμα, παρότι το αδιέξοδο στον κατασκευαστικό κλάδο φέρεται σύμφωνα με τα στοιχεία των τεχνικών εταιρειών να έχει δημιουργήσει 40.000 ανέργους.

Ίσως διότι δεν έχουν κλείσει κεντρικούς δρόμους και πλατείες.

Ένα θέμα όμως που πρέπει να προσεχτεί είναι ότι η κατάσταση αυτή δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό προς όφελος των ολίγων ισχυρών που έχουν τη ρευστότητα να αναμένουν πότε θα ευαρεστηθεί το Δημόσιο να πληρώσει, δηλαδή των ευνοημένων της προηγούμενης κατάστασης!

Γιατί, λοιπόν, δεν πληρώνει ο κ. Σουφλιάς;

Μήπως θα πρέπει επιτέλους να πάρει επίσημα θέση; Διότι σε άλλη περίπτωση θα εξακολουθήσουμε να ζούμε σε μια πρωτάκουστη "εικονική πραγματικότητα", στην οποία το ίδιο το Δημόσιο συντελεί στη χρεοκοπία εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών.

Βεβαίως υπάρχει και ο... αντίποδας. Όπως αποκαλύπτεται, οι εισηγμένες εταιρείες του κ. Αλλαμανή δανειοδοτήθηκαν με εκατοντάδες ευρώ από την προηγούμενη διοίκηση της Αγροτικής, ουδέποτε εξυπηρέτησαν τα δάνεια και τώρα, ενώ βρίσκονται στα πρόθυρα της πτώχευσης, η νέα διοίκηση της τράπεζας στέλνει το φάκελο στη Δικαιοσύνη (σελ. 4 & 15)!

Το... μάρμαρο ωστόσο σε κάθε περίπτωση θα το πληρώσουμε εμείς οι πολίτες, μέσω της χρηματοδότησης της Αγροτικής (σελ. 47), που προχωρά σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, την οποία ασφαλώς στο μεγαλύτερο μέρος της θα καλύψει το Δημόσιο!

Για να επιστρέψουμε όμως στο X.A., η περίοδος προσφέρεται για τη μελέτη των στοιχείων αποτελεσμάτων που περιλαμβάνονται στον ειδικό φάκελο του "Μ" (σελ. 29 - 36), καθώς η αγορά εξακολουθεί να προσφέρει ευκαιρίες, εταιρείες που δεν έχουν αποτιμηθεί σωστά (κυρίως στη μεσαία και τη μικρή κεφαλαιοποίηση), αλλά και εταιρείες προς... αποφυγή.

Με τη δέουσα προσοχή πρέπει επίσης να εξεταστούν οι μερισματικές αποδόσεις (σελ. 52) με βάση τα μερίσματα 2004 που πρόκειται να δώσουν οι εισηγμένες.

Ο τόκος προσφέρει σήμερα αποδόσεις κάτω από τον πληθωρισμό, οπότε το "καλό" μέρισμα... μετράει. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να προτιμηθούν εταιρείες που δίνουν υπερβολικά υψηλό μέρισμα, αφού αυτό κάλλιστα μπορεί να μην είναι... επαναλαμβανόμενο.