H

αναδιάρθρωση των ελληνικών επιχειρήσεων, ιδίως των μεγάλων τραπεζών αλλά και των ΔΕΚΟ, και η προσδοκία νέων μετοχοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων, σε συνδυασμό με την πιθανότητα συνενώσεων, εξαγορών και αλλαγών ιδιοκτησιακού καθεστώτος σε μια σειρά από μικρότερες αλλά σημαντικές εταιρείες, φαίνεται ότι δίνουν "καύσιμο" στην άνοδο της αγοράς (Cover Story), μια άνοδο που σε ορισμένες περιπτώσεις έχει ήδη οδηγήσει σε απαιτητικές αποτιμήσεις.

Μέχρι στιγμής όλα δείχνουν ότι οι ξένοι έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις προοπτικές της Σοφοκλέους απ' ό,τι οι εγχώριοι επενδυτές. Το φαινόμενο δεν είναι πρωτόγνωρο. Το ίδιο είχε συμβεί και στην περίοδο 1997-'98, όταν ξένοι οίκοι έρχονταν στην Ελλάδα και διατύπωναν απόψεις που σε μας τους... ιθαγενείς φαίνονταν από εξαιρετικά αισιόδοξες έως και ανεδαφικές.

Εντούτοις, οι απόψεις αυτές επιβεβαιώθηκαν, ίσως διότι αυτοί που τις διατύπωναν είχαν και την κεφαλαιακή ισχύ να τις υλοποιήσουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κατ' ανάγκη η ιστορία θα επαναληφθεί με τον ίδιο τρόπο. Μπορεί ναι, μπορεί και όχι.

Άλλωστε στο μακροοικονομικό μέτωπο τα προβλήματα είναι όντως μεγάλα. Η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την επιβολή ποινών από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ το υπουργείο Οικονομικών προσπαθεί απεγνωσμένα να εξασφαλίσει πρόσθετα έσοδα (σελ. 6).

Στον κυρίαρχο από πλευράς επενδυτικού ενδιαφέροντος και σημασίας τραπεζικό χώρο, το Ασφαλιστικό εξακολουθεί να είναι "ανοικτό θέμα" (σελ. 15), ενώ σιγά σιγά έρχεται στο προσκήνιο -παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης περί του αντιθέτου- και η ευρύτερη διάσταση του ασφαλιστικού προβλήματος για το σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας.

Πάντως, μία εισηγμένη επιχείρηση με τεράστιο ειδικό βάρος στην αγορά φαίνεται να απεικονίζει με πλήρη τρόπο τα "συν" και τα "πλην" της οικονομίας μας. Ο λόγος για τον ΟΤΕ, που βρίσκεται στην αρχή ενός προγράμματος αναδιάρθρωσης, το οποίο προχωρά μετ' εμποδίων (σελ. 17) και η έκβασή του δεν αποκλείεται να αποτελέσει ευρύτερα "κριτήριο" για τις δυνατότητές μας να περάσουμε σε πιο σύγχρονα "μοντέλα" οικονομίας και επιχειρηματικότητας.

Μέσα σ' όλα αυτά, οι "παρ' ολίγον" εξελίξεις στον έλεγχο της Πήγασος (σελ. 13) έδωσαν στην αγορά την αίσθηση ότι "η μπάλα είναι στο γήπεδο" σε ό,τι αφορά την έναρξη ανακατατάξεων στο εκδοτικό και ευρύτερα στο επιχειρηματικό σκηνικό (με προφανείς πολιτικές επιδράσεις), έστω κι αν οι συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις έληξαν άδοξα.