Γ

ια ένα μεγάλο μέρος των ιδιωτών επενδυτών (και όχι μόνον αυτών) το μεγάλο ερώτημα σε σχέση με την ανοδική τάση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα στη Σοφοκλέους είναι αν θα επωφεληθούν, τελικά, και οι μετοχές της μεσαίας και της μικρής κεφαλαιοποίησης ή θα παραμείνει το "παιχνίδι" στις γνωστές μετοχές της μεγάλης και της μεγαλο-μεσαίας κατηγορίας.

Ένα μέρος της απάντησης βρίσκεται ίσως στο γεγονός ότι οι ξένοι θεσμικοί αρχίζουν σιγά σιγά να ενδιαφέρονται και για -αυστηρά επιλεγμένες- μετοχές της μικρότερης κεφαλαιοποίησης.

Στην πράξη, πάντως, τα πάντα θα κριθούν (Cover Story, σελ. 12-13) από την προθυμία των μεγαλομετόχων αυτών των εταιρειών να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες της αγοράς. Συνθήκες που απαιτούν περισσότερη διαφάνεια, μεγαλύτερο μέγεθος, υψηλότερη εμπορευσιμότητα και μεγαλύτερο free float.

Συνθήκες που ευνοούν εξαγορές και συγχωνεύσεις όχι για τη βραχυχρόνια επίτευξη κάποιων υπεραξιών, αλλά για τη μακροχρόνια επίτευξη μεγαλύτερου μεγέθους και αποτελεσματικότητας.

Η έκθεση της Marfin για τον δανεισμό των εισηγμένων (σελ. 40-41) στην ουσία αποκάλυψε ακριβώς αυτό. Οι ελληνικές επιχειρήσεις -κατά μέσο όρο- είναι περισσότερο δανεισμένες και λιγότερο αποτελεσματικές από τις επιχειρήσεις των μεγάλων αγορών του εξωτερικού. Κι αυτή η κατάσταση "χτυπάει καμπανάκια", διότι προφανέστατα δεν μπορεί να συνεχιστεί ατιμώρητα επ' άπειρον. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν αυτό οι επιχειρηματίες και οι τραπεζίτες, τόσο το καλύτερο.

Από την άλλη πλευρά, καθίσταται πλέον σαφές ότι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τη σημασία του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων όχι μόνο στο "γέμισμα" των ταμείων της, αλλά και στην τάση της χρηματιστηριακής αγοράς. Όπως αποκαλύπτει ο "Μ" (σελ. 10-11), το πρόγραμμα του 2005 περιλαμβάνει κινήσεις σε εισηγμένες και μη εταιρείες κρατικού ενδιαφέροντος, ενώ σίγουρα θα έχει και ορισμένες "εκπλήξεις", τις οποίες το οικονομικό επιτελείο κρατά ως "άσους" στο μανίκι.

Στο προσκήνιο της αγοράς παραμένουν βεβαίως οι τράπεζες, καθώς οι προσδοκίες για την επίλυση του ασφαλιστικού ζητήματος έδωσαν "φτερά" στη μετοχή της Εμπορικής (σελ. 16-18), ενώ στο βάθος φαίνεται ότι κρύβεται και η εσπευσμένη μετοχοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Ωστόσο, ισχυρές εμφανίζονται και οι προσδοκίες για τα ενεργειακά blue chips (σελ. 20-21), τα οποία ως έναν βαθμό σχετίζονται και με την πορεία του "μαύρου χρυσού".

Σε ό,τι αφορά τις διεθνείς αγορές, τις οποίες σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να αγνοήσουμε εξαιτίας και της συσχέτισης που έχει πλέον η Σοφοκλέους με αυτές, το προβάδισμα στις προσδοκίες των αναλυτών φαίνεται ότι παίρνουν τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια (σελ. 48-49) σε σχέση με τις αγορές των ΗΠΑ, ενώ ανησυχία (και... γκρίνιες) προκαλεί η συνεχιζόμενη αδυναμία του δολαρίου (σελ. 46), η οποία φαίνεται τώρα ότι ενοχλεί και την ίδια τη Fed!