Τ

ο ελληνικό χρηματιστήριο είναι φθηνό, υπό την έννοια ότι προσφέρει αρκετές επενδυτικές ευκαιρίες για τους έχοντες ρευστότητα και υπομονή.

Ταυτόχρονα, όμως, οι πιο δημοφιλείς μετοχές της Σοφοκλέους είναι ακριβές ή -κατά το ηπιότερο- ακριβότερες σε σχέση με ομοειδείς μετοχές της Ευρώπης.

Η παραδοξότητα που εμφανίζεται με αυτή τη διαπίστωση δεν είναι και τόσο παραδοξότητα, εφόσον αποφασίσουμε να διεισδύσουμε βαθύτερα στα αίτια που έχουν οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση.

Τα blue chips είναι πράγματι ακριβά, επειδή είναι και οι μόνες μετοχές με τις οποίες ασχολούνται οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές.

Η μικρή κεφαλαιοποίηση προσφέρει ευκαιρίες όχι γιατί οι εν λόγω εταιρείες αύξησαν εντυπωσιακά τα οικονομικά τους αποτελέσματα, αλλά διότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της χρηματιστηριακής τους απαξίωσης.

Οι μεν είναι ακριβές επειδή κάποιοι ενδιαφέρονται γι' αυτές, και οι δε είναι φθηνές επειδή δεν υπάρχει ενδιαφερόμενος επενδυτής να τις κοιτάξει...

Σε επίπεδο Γενικού Δείκτη αναδεικνύονται, βέβαια, κίνδυνοι. Οι δεικτοβαρείς μετοχές μοιάζουν με τον Άτλαντα, που κρατούσε τη γη με τα στιβαρά του χέρια, έτσι ώστε αυτή να μην πέσει!

Τι θα συμβεί αν τα blue chips αποδειχτούν λιγότερο ικανά από όσο πιστεύουμε και το βάρος με το οποίο τα φορτώσαμε δυσβάσταχτο; Είναι ιδανικό υλικό για τη συγγραφή ενός χρηματιστηριακού θρίλερ.

Αρκεί να μην αναλάβει κάποιος να το αντιγράψει στην πραγματικότητα...