Σαφές δείγμα γραφής

Απελύθη ο διευθυντής του καταστήματος της Emporiki Bank στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά, αφού πρώτα τέθηκε σε διαθεσιμότητα λόγω των "εξυπηρετήσεων" που παρείχε στον καταζητούμενο σήμερα εγκέφαλο της σπείρας των εισαγωγέων κοκαΐνης, Αγγελόπουλο. (Ο Αγγελόπουλος εμφανιζόταν ως κάτι παραπάνω από τυχερός, αφού -υποτίθεται- κέρδιζε κάθε βδομάδα το ΛΟΤΤΟ).

Η σκληρή κίνηση απόλυσης υπαλλήλου της συγκεκριμένης τράπεζας είναι η πέμπτη, όπως πληροφορούμεθα, στη σύντομη θητεία του κ. Γ. Προβόπουλου στο τιμόνι της Emporiki και έρχεται να σηματοδοτήσει κατά τρόπο που δεν χωρεί αμφισβήτηση τη στάση και τη νοοτροπία της νέας ηγεσίας της τράπεζας ως προς το ήθος και τον επαγγελματισμό που θα 'θελε να διέπουν τα στελέχη της.

Μπορεί να ήρθε με ακαδημαϊκό background στην Emporiki ο πάντα μειλίχιος και προσηνής κ. Προβόπουλος, αλλά μάλλον θα 'θελε να μείνει στην ιστορία ως αυτός που έβαλε τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι στην τράπεζα και έκανε να την αναφέρουν με "Τ" κεφαλαίο. (Παρεμπιπτόντως, τα κέρδη α΄ εξαμήνου που θ' ανακοινώσει η τράπεζα τη Δευτέρα δεν θα απέχουν και πολύ απ' τα αναμενόμενα από τους αναλυτές: κάτω 15% στην τράπεζα και κάτω 35% στα ενοποιημένα. Κι αν δεν ήταν τα πραγματοποιηθέντα κέρδη από το μετοχικό χαρτοφυλάκιό της, τα πράγματα θα ήταν, ενδεχομένως, χειρότερα...).





Νέο μοντελάκι...

Γιατί πάει να γίνει "μόδα" η μεταφορά πελατολογίου από τη μία χρηματιστηριακή στην άλλη αντί να ακολουθηθεί ο δρόμος των συγχωνεύσεων ή εξαγορών, όπως λένε τα κιτάπια και η μέχρι τώρα ακολουθούμενη πρακτική; Ρωτήσαμε κορυφαίο χρηματιστή για το θέμα και η στάση του μας αφόπλισε με τη λογική της.

"Α, είναι απλό", μας εξήγησε. "Αν πάει κάτι στραβά και εμφανισθούν αύριο πελάτες που να ισχυρίζονται ότι τους χρωστάμε ή έχουμε "κόκκινους κωδικούς" ή χρεωστικά υπόλοιπα για τα οποία υπάρχει αμφισβήτηση από τους πελάτες (και σχεδόν πάντα έτσι είναι), την πατήσαμε, κάτσε να βρεις άκρη με τη "συγχωνευθείσα" ή "εξαγορασθείσα" χρηματιστηριακή.

Το να μεταφέρουμε πελατολόγια, με τη συναίνεση πάντα του πελάτη, είναι η πιο καθαρή και αγνή μορφή συγχώνευσης, γιατί αυτό τελικά δεν είναι και το ζητούμενο; Τι μας νοιάζει εμάς να πάρουμε τα κομπιούτερ, τις καρέκλες και να συμψηφίσουμε στα χαρτιά χρεωστικά, όταν ανά πάσα στιγμή δεν ξέρεις αν θα τρέχεις στα δικαστήρια για να αμυνθείς σε κάτι που δεν συμμετείχες ποτέ και δεν είχες την παραμικρή ιδέα;".

Ακούγεται λογικό σαν επιχείρημα και εξ αυτού μάλλον θα δούμε παρόμοιες "συγχωνεύσεις" στη συνέχεια του δράματος των χρηματιστηριακών...