M

πορεί οι αποδόσεις του 2003 να κρίνονται ικανοποιητικές, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη μεγάλη και τη μεσαία κεφαλαιοποίηση, πλην όμως αυτό ουδόλως αλλάζει το γεγονός ότι η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά καλείται να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές φυσιογνωμίας (Cover Story) προκειμένου να προστατεύσει το παρόν και να διασφαλίσει το μέλλον της.

Ο νέος κανονισμός λειτουργίας του Χ.Α., που σαφώς θα εκφράζει τις βουλήσεις των ισχυρών μετόχων της ΕΧΑΕ, δηλαδή των τραπεζών, είναι το σημείο αφετηρίας για τις αλλαγές που θα προκύψουν, ενώ σημαντικό ρόλο στην πάταξη φαινομένων των παρελθόντος, τα οποία στιγμάτισαν το "κύρος" της αγοράς, θα παίξει και η ενσωμάτωση της Κοινοτικής Οδηγίας για την "κατάχρηση αγοράς", η οποία αυξάνει δραματικά τις εξουσίες και τις αρμοδιότητες της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

Προφανώς, οι ισχυροί παίκτες αποδέχονται ότι στο εγγύς μέλλον λίγες μεγάλες εταιρείες θα μονοπωλούν το μεγαλύτερο μέρος του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Το ζητούμενο, όμως, είναι να μην "στραγγαλίσει" αυτή η οπτική τη δυνατότητα της Σοφοκλέους να αποτελεί πηγή χρηματοδότησης και ανάπτυξης για μικρότερες εταιρείες (σελ. 6), αλλά και πηγή κέρδους για εκείνους τους επενδυτές που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν μεγαλύτερο ρίσκο προσδοκώντας υψηλότερες αποδόσεις, διότι τότε θα έχουμε ένα χρηματιστήριο χωρίς... επενδυτές.

Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε κατ' ουσίαν σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, η οποία όχι μόνο δίνει τροφή σε σενάρια περί... διαδοχής (εφόσον αλλάξει η κυβέρνηση) στις κρατικές τράπεζες (σελ. 20-21), αλλά ενδέχεται να αποτρέψει και την έγκαιρη λήψη σημαντικών αποφάσεων για το μέλλον της αγοράς. Αποφάσεων, που πρακτικά δεν φαίνεται να επιδέχονται περαιτέρω καθυστέρησης, αν δεν θέλουμε να μετατραπεί η ελληνική αγορά σε έναν απλό "δορυφόρο" κάποιου ξένου χρηματιστηρίου, όπως συνέβη στην περίπτωση της Πορτογαλίας.

Εν όψει του νέου έτους, δύο από τα θέματα του "Μ" ασχολούνται με μελλοντικές προοπτικές. Το πρώτο (σελ. 15-17) αφορά στους ελληνικούς κλάδους και εξετάζει κατά πόσον οι "επιδόσεις" ορισμένων μπορούν να διατηρηθούν και το 2004 και κατά πόσον κάποιοι άλλοι κλάδοι θα καταφέρουν να αναστρέψουν τη δυσμενή πορεία τους.

Το δεύτερο (σελ. 48-49) αφορά στους μεγάλους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας διεθνώς, προσπαθώντας να αποτυπώσει τις τάσεις έτσι όπως τις αντιλαμβάνονται οι αναλυτές μεγάλων διεθνών οίκων.