K

ι όμως, η Σοφοκλέους δεν έχει πάει άσκημα το 2003 σε σχέση με αντίστοιχες αγορές, γεγονός που δείχνει ότι, εν μέρει ίσως, "γκρινιάζουμε" αδικαιολόγητα. Η διαπίστωση αυτή προκύπτει από συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία και παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο Cover Story του "Μ", μαζί με μια αντιπαράθεση "ελκυστικότητας" σε σχέση με τέσσερις αγορές της ευρύτερης περιοχής μας, ακόμη και σε επίπεδο μεμονωμένων μετοχών!

Μία από τις αγορές αυτές είναι και η Τουρκία, η οποία επλήγη άμεσα και βαριά από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των τελευταίων ημερών. Επιθέσεις που έπληξαν γενικότερα τις αγορές, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Σοφοκλέους, θυμίζοντάς μας ότι ο γεωπολιτικός κίνδυνος παραμένει υπαρκτός, έστω κι αν για μεγάλα χρονικά διαστήματα τα χρηματιστήρια επιλέγουν να τον... λησμονούν (σελ. 32, 61, 66-67).

Ωστόσο, ο σκιώδης πόλεμος της τρομοκρατίας δεν είναι ο μόνος που διεξάγεται. Όπως είχε προειδοποιήσει έγκαιρα ο "Μ" (με πρωτοσέλιδο θέμα στο τεύχος 262 του Μαρτίου), σε εξέλιξη βρίσκεται κι ένας άλλος πόλεμος, οικονομικών συμφερόντων, που ως τώρα δεν έχει περάσει στο προσκήνιο της επικαιρότητας.

Ένας πόλεμος ισοτιμιών (που καθιστά άκρως επίκαιρο το επενδυτικό θέμα της σελ. 55) και εμπορικής ισχύος, ο οποίος σηματοδοτείται όχι μόνο από τη συνεχή αποδυνάμωση του δολαρίου (που ευνοεί βεβαίως τις αμερικανικές εξαγωγές), αλλά και από τον προστατευτισμό των ΗΠΑ απέναντι στον νέο "εμπορικό γίγαντα", την Κίνα.

Στα... ενδότερα της Σοφοκλέους είναι αφιερωμένα κάποια άλλα θέματα, που αφορούν εξελίξεις με σημασία για το επιχειρηματικό γίγνεσθαι αλλά και για την ίδια την αγορά. Στη σελ. 18 εξετάζεται η βρετανική "απειλή" που προέκυψε για το μονοπώλιο του ΟΠΑΠ σε σχέση με το προκαθορισμένο στοίχημα, ενώ έμφαση δίδεται και στα deals που, σύμφωνα με πληροφορίες, "μαγειρεύονται" στον χώρο των τροφίμων.

Σημασία όμως έχει και η περιορισμένη απήχηση που φαίνεται να έχει μέχρι τώρα ο θεσμός των "ποιοτικών κριτηρίων" (σελ. 22-23) στη μεγάλη πλειονότητα των εισηγμένων εταιρειών. Μέχρι στιγμής μόλις 1 στις 10 εισηγμένες έχει καλύψει τα ποιοτικά κριτήρια που έθεσε το Χ.Α., ενώ πάρα πολλές είναι εκείνες που ουδόλως έχουν ενδιαφερθεί.

Σημεία των καιρών ίσως, τα οποία όμως δεν παύουν να "δικαιολογούν" την... αποψίλωση του χρηματιστηριακού μας τοπίου (σε σχέση και με τον αριθμό των εισηγμένων), που εκτιμάται ότι θα συμβεί στο εγγύς μέλλον.