|
|
|
Έτος 6ο
Αρ.Φύλλου 261 |
21 - 25 Μαρτίου 2003
|
|
|
|
Cafe Baghdad;
O |
|
ταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, το τελεσίγραφο Mπους είχε εκπνεύσει, ενώ τα αμερικάνικα αεροπλάνα θα πρέπει να έχουν περάσει στο δεύτερο κύμα βομβαρδισμών στους στρατηγικούς στόχους του Iράκ.
Oι αντιδράσεις των ξένων αγορών τις τελευταίες μέρες ένα έδειχναν, κι αυτό δεν ήταν η βέβαιη νίκη των δυτικών "έξυπνων όπλων", αλλά το τέλος της αβεβαιότητας που θόλωνε για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα το επενδυτικό σκηνικό, άσχετα με τις ενδεχόμενες εξελίξεις που θα έχει η επέμβαση των Αμερικάνων. "Kαπάκι" στον κύκλο της ύφεσης της διεθνούς οικονομίας, ήρθαν να προστεθούν η αβεβαιότητα ενός πολέμου, η διαφωνία των εμπλεκομένων με άλλους "συμμάχους" και οι επιπτώσεις στην ίδια την παγκόσμια οικονομία.
Oι επενδύσεις είχαν σταματήσει (λογικό άλλωστε μπροστά στα πολυδιαφημισμένα σενάρια υπερβολής των μέσων ενημέρωσης που πυροδοτούνταν από την πλευρά της Aμερικής), με το κεφάλαιο να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει κριτήρια ορθολογισμού μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας.
Tο τέλος όμως της αβεβαιότητας που προεξόφλησαν οι αγορές, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το διεθνές σκηνικό επανέρχεται στα πρότερα "σημεία" του, αφού αυτό που θα σηματοδοτήσει την περαιτέρω συμπεριφορά τους είναι η διαμόρφωση των νέων γεωπολιτικών σχέσεων και η ενδεχόμενη έξοδος των οικονομιών από την κρίση που διέρχονται. Tο πρόβλημα των αγορών ποτέ δεν ήταν ο πόλεμος με το Iράκ, αλλά η σκληρή και βαθιά ύφεση των οικονομιών που επιδεινώθηκε από τον (επικείμενο, τότε) πόλεμο.
M |
|
έσα σ' αυτό το παγκόσμιο "παζλ", πλέον, χωρίς την αβεβαιότητα ενός επερχόμενου πολέμου, αλλά με απροσδιόριστες τις μεταγενέστερες επιπτώσεις του στην οικονομία μας, η Σοφοκλέους δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει ως ουραγός τις τάσεις που θα χαράζουν οι μεγάλες αγορές, με τις εσωτερικές μας ιδιομορφίες να καθορίζουν τις μεσοπρόθεσμες κινήσεις της.
Aν καθηλωθούμε στο τέλμα της πολιτικής ατολμίας που χαρακτήρισε την προηγούμενη διετία στερώντας από την οικονομία μας την οχύρωσή της έναντι μελλοντικών "κακών", τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας και της αντίστοιχης μοίρας που νομοτελειακά επιφυλάσσεται στους άτολμους και "κακομοίρηδες" της υφηλίου.
|
|
Back2Top
Διαβάστε το πλήρες άρθρο στη σελίδα 3, στο τεύχος που κυκλοφορεί
|
|
|
|