Το παρασκήνιο της πίεσης ρευστότητας

Υπό τρομακτική πίεση ρευστότητας διεξήχθη ο τελευταίος γύρος της διαπραγμάτευσης μεταξύ Ελλάδας και εταίρων που οδήγησε και στην καταρχήν συμφωνία στο Eurogroup της Παρασκευής 20/2. Το άκαρπο Eurogroup της 16ης Φεβρουαρίου ενέτεινε την εκροή καταθέσεων, που την περασμένη εβδομάδα ξεπέρασαν για πρώτη φορά από την έναρξη της νέας περιόδου αβεβαιότητας τα 3,5 δισ. ευρώ σε εβδομαδιαία βάση.

Το ύψος των εκροών σε συνδυασμό με την απόφαση της ΕΚΤ να διευρύνει μόλις κατά 3,3 δισ. ευρώ το όριο άντλησης ρευστότητας από τον ELA διαμόρφωσε αφόρητη πίεση. Η κυβέρνηση γνώριζε ότι σε περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας θα αυξανόταν ο κίνδυνος να χρειαστούν επώδυνα μέτρα, όπως ο περιορισμός στη κίνηση κεφαλαίων, κάτι που θα έπληττε καίρια την εμπιστοσύνη των καταθετών με αποτελέσματα καταστροφικά για την οικονομία σε βάθος χρόνου.

Παρά τις διαψεύσεις, το ενδεχόμενο ήταν υπαρκτό και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα είχε μπει σε αυξημένη επιφυλακή για το τριήμερο μεταξύ 21 με 23 Φεβρουαρίου. Το plan B πάντως προέβλεπε ότι οι εγχώριες τράπεζες στο εσωτερικό και στα υποκαταστήματά τους στο εξωτερικό θα χρειάζονταν 48 ώρες για να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον περιορισμού στα κεφάλαια κίνησης.

Την τεράστια πίεση παραδέχθηκε ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, κάνοντας λόγο για διαρροές από συγκεκριμένους κύκλους, οι οποίες δημιούργησαν κλίμα αστάθειας και ανησυχίας στους Έλληνες πολίτες και στις τράπεζες.

Φορολογικός μποναμάς
από... ζημίες χρεογράφων

Φορολογικό όφελος θα προκύψει για όσες εταιρείες είχαν σχηματίσει στο παθητικό τους σωρευτικά έως το τέλος του 2014 αρνητικά αποθεματικά από πωλήσεις χρεογράφων (μετοχών, ομολόγων κ.λπ.) και συμμετοχών.

Μέχρι τώρα, τα αρνητικά αυτά αποθεματικά δεν περνούσαν στην κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσεως και έτσι δεν μειωνόταν το φορολογητέο ποσό της επιχείρησης (παρέμεναν στο παθητικό, περιμένοντας μήπως και αντισταθμιστούν από μελλοντικά κέρδη από πωλήσεις χρεογράφων και συμμετοχών).

Με βάση, όμως, τα νέα δεδομένα, στις 31/12/2014 τα ποσά αυτά θα εμφανιστούν στην κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσεως και είτε θα μειώσουν τα φορολογητέα κέρδη της χρήσης 2014 (άρα και τον φόρο που θα καταβληθεί) είτε θα ενισχύσουν το υπόλοιπο συσσωρευμένων ζημιών μειώνοντας τα φορολογητέα κέρδη των επόμενων οικονομικών χρήσεων.