Όταν η κυβέρνηση στερείται στρατηγική...
Προφανώς ακούστηκαν υπερβολές (αλλά και ανοησίες) στο ζήτημα για τη μεταφορά της έδρας της ΒΙΟΧΑΛΚΟ από την Αθήνα στις Βρυξέλλες.
Δεν χάνουν τη δουλειά τους 7.500 άτομα, γιατί τα εργοστάσια θα παραμείνουν εδώ και γιατί η εταιρεία που «μεταναστεύει» απασχολεί μόλις δύο εργαζόμενους.
Το ελληνικό δημόσιο δεν θα χάσει ούτε ένα ευρώ φόρους, ενώ το πλήγμα για το ελληνικό χρηματιστήριο δεν αναμένεται να είναι μεγάλο (η αξία συναλλαγών της ΒΙΟΧΚ ήταν άλλωστε σχετικά περιορισμένη).
Ωστόσο, η «μετανάστευση» της ΒΙΟΧΑΛΚΟ τονίζει για μια ακόμη φορά την αδυναμία ακόμη και των ισχυρότερων επιχειρηματικών ομίλων να αντλήσουν από τις ελληνικές τράπεζες νέο -και κατά προτίμηση φτηνό- χρήμα. Το κατά πόσο θα το επιτύχει αυτό η «βελγική» πλέον εισηγμένη αποτελεί ζητούμενο.
Η αλήθεια είναι πως οι τράπεζες συνεχίζουν να ρουφάνε κεφάλαια από την αγορά (αρνητική πιστωτική επέκταση) και γενικότερα δεν αναμένεται ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον.
«Δεν αναμένουμε κάποια σημαντική συνεισφορά του τραπεζικού δανεισμού στην οικονομική ανάπτυξη τόσο κατά την τρέχουσα χρονιά, όσο και την επόμενη» επισημαίνει σε πρόσφατη έκθεσή της η UBS.
Η αλήθεια είναι πως οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί με αφορμή την ολοκλήρωση της επανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών διαψεύστηκαν νωρίς-νωρίς, καθώς οι τράπεζες επέλεξαν (ή και πιέστηκαν...) να χρησιμοποιήσουν τα όποια φρέσκα κεφάλαιά τους για να μειώσουν το άνοιγμά τους προς το ευρύτερο σύστημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Δεν είναι τυχαίο ότι το άνοιγμα αυτό μειώνεται συνεχώς καθώς εκεί διοχετεύθηκαν: α) τα χρήματα της επανακεφαλαιοποίησης, β) η αύξηση των καταθέσεων από τον Ιούνιο του 2012 έως σήμερα και γ) τα χρήματα που ρουφάνε οι τράπεζες από την αγορά, μέσα από την αρνητική πιστωτική επέκταση (αποπληρωμές δανείων υψηλότερες των νέων χορηγήσεων).
Η ουσία είναι λοιπόν, πως όποια πρόσθετη ρευστότητα έχει μπει μέχρι τώρα στο τραπεζικό σύστημα, την άλλη κιόλας ημέρα κατευθύνεται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αυτό μπορεί να μειώνει το κόστος των τραπεζών, όμως συνεχίζει να αποτελεί βραχνά για την εγχώρια οικονομία.
Και αν τα πρώτα 70 δισ. ευρώ που αντλήθηκαν, επέστρεψαν στην ΕΚΤ, ποιος άραγε μας διαβεβαιώνει ότι και τα υπόλοιπα εβδομήντα που ενδεχομένως θα αντληθούν στο μέλλον (αν ποτέ αντληθούν...) δεν θα οδεύσουν και αυτά προς την ίδια κατεύθυνση; Άρα, κανείς σήμερα δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει για το αν και το πότε θα πέσουν λεφτά στην πραγματική οικονομία...
Επίσης, με αφορμή τις εξελίξεις στην ΒΙΟΧΑΛΚΟ -πέρα από το ζήτημα της ρευστότητας και των πολύ υψηλών επιτοκίων- έγινε για μια ακόμη φορά αισθητή η απουσία κυβερνητικής στρατηγικής σε σχέση με την ανάπτυξη. Και αυτό γιατί την ώρα που επιχειρείται στροφή από το δημόσιο τομέα προς την παραγωγή και τις εξαγωγές, το ίδιο το κράτος όχι μόνο δεν έρχεται να στηρίξει τους συγκεκριμένους κλάδους, αλλά αντίθετα τους υπερφορολογεί το κόστος.
«Ας μας έβαζαν να πληρώσουμε φορολογία 100% επί των κερδών μας για δύο και τρία χρόνια επειδή η πατρίδα αντιμετωπίζει δυσκολίες. Θα το δεχόμασταν. Τώρα όμως μας βάζουν συνεχώς νέες φορολογίες στο κόστος και αυτό μας καθιστά όλους ζημιογόνους» δήλωσε χαρακτηριστικά στον «Μ» ιδιοκτήτης εισηγμένης εταιρείας.
Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει... ο ΕΟΠΥΥ
Aς πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τα ασφαλιστικά ταμεία όφειλαν στις ιδιωτικές κλινικές και στα διαγνωστικά κέντρα απίστευτα ποσά για την περίοδο 2007-2011.
Γι' αυτά τα ποσά, όχι μόνο δεν θα επιβαρυνθεί με τόκους, αλλά αρχικά τα κούρεψε με 8% και τώρα μιλά για νέο κούρεμα γύρω στο 20%! Και αντί να έχει εξοφληθεί ένα ποσό ανώτερο των 150 εκατ. ευρώ, μέχρι τώρα έχουν δοθεί λιγότερα από 10 εκατ. ευρώ (παρά την ψήφιση νόμων, παρά την πίεση της τρόικας, παρά...).
Πάμε τώρα στα νέα νοσήλια. Πέρα από τις συνεχείς μειώσεις των τιμολογίων, φέτος «εφευρέθηκε» το claw back. Τι σημαίνει αυτό: Επειδή ο ΕΟΠΥΥ έπεσε έξω στον προϋπολογισμό του για το ύψος των νοσοκομειακών δαπανών, ζητά από τις κλινικές να του επιστρέψουν το 40% των υποβληθέντων νοσηλίων!
Η αλήθεια είναι πως οι σχετικές δαπάνες του ΕΟΠΥΥ είναι περίπου 25% λιγότερες από πέρυσι, αλλά ο Οργανισμός είχε προϋπολογίσει (άγνωστο με ποια διαδικασία) ψαλίδι της τάξης του 50%. Και επειδή ο δικός του προϋπολογισμός δεν βγαίνει, καλεί τις ιδιωτικές κλινικές να επωμιστούν τη δική του εσφαλμένη πρόβλεψη...
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η κατάσταση έχει φτάσει στα όριά της. Κύκλοι της αγοράς υποστηρίζουν πως αν γίνουν όλα αυτά, τότε οι πολύ μεγάλες ζημιές των κλινικών και των διαγνωστικών κέντρων θα περάσουν στις τράπεζες και με τη σειρά τους στο ελληνικό δημόσιο, καθώς οι τράπεζες είναι πλέον κρατικές.
|