Αισιοδοξία από την Alpha Bank

Το γεγονός ότι άνοιξε από τώρα η συζήτηση για τη χρηματοδοτική στήριξη μέσα στο 2014 μόνο θετικό μπορεί να θεωρηθεί για την Ελλάδα.

1. Γιατί οι Γερμανοί και οι Ευρωπαίοι επιβεβαίωσαν τη βούλησή τους που είχε εκφραστεί τον Νοέμβριο του 2012 να μην αφήσουν την Ελλάδα να «πέσει».



2. Και γιατί ίσως μέσω κουρέματος ή πιθανότερα μέσω μειώσεως επιτοκίων, επιμήκυνσης και πρόσθετης βοήθειας μέσω κοινοτικών κονδυλίων, θα προκύψει ένα αξιοσημείωτο όφελος για την ελληνική οικονομία, η οποία δείχνει αδύναμη να μπει από μόνη της σε αναπτυξιακή διαδικασία.

• Η μέση ετήσια δαπάνη εξυπηρέτησης (τόκοι και χρεολύσια) δεν υπερβαίνει για τα επόμενα 36 χρόνια το 6%, όταν το 2011 υπερέβαινε το 26,2%.



• Οι λήξεις των ελληνικών δανείων προβληματίζουν πολύ λιγότερο σε σύγκριση με την αντίστοιχη κατάσταση σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Στην Ελλάδα, μόλις 102 δισ. ευρώ λήγουν έως το 2025, άλλα 39 δισ. έως το 2030 και περίπου 165 δισ. ευρώ από το 2030 και μετά.



• Η πιο ανησυχητική περίοδος λήξεων για τη χώρα μας αφορά μόνο τη διετία 2014-2015, όπου όμως η πλειονότητα των ομολόγων αυτών ελέγχεται από τις κεντρικές τράπεζες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι πως, αν και το ύψος του χρέους είναι πολύ μεγάλο, το χαμηλό του επιτόκιο και η μεγάλη διάρκειά του προσφέρουν κάποιες δυνατότητες για την εξυπηρέτησή του. Και επίσης, μετά από συμφωνία με τους Ευρωπαίους (όχι αναγκαστικά κούρεμα) στις αρχές του 2014 το κόστος εξυπηρέτησης μπορεί να μειωθεί περαιτέρω, ενώ επιπλέον η επιμήκυνση των ομολόγων που λήγουν κατά τη διετία 2014-2015 θα μπορούσε να βελτιώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Και το... στοίχημα της ανάκαμψης

Ολα αυτά είναι γνωστά στους αναλυτές και στους ειδικούς και για το λόγο αυτό έχουν περιοριστεί δραστικά οι ανησυχίες για έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ, στο βαθμό που η φετινή πορεία του πρωτογενούς πλεονάσματος -έστω και με δυσκολίες- βρεθεί εντός των στόχων. Άλλωστε, μέσα στο καλοκαίρι τα ευχάριστα νέα ήταν περισσότερα από τα δυσάρεστα: τα δημόσια έσοδα σημείωσαν άνοδο κατά το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου, ενώ ο πολύ ανεβασμένος τουρισμός υπερακοντίζει τις όποιες απώλειες θα προέλθουν ενδεχομένως κατά το β' εξάμηνο από τις «κουρασμένες» εξαγωγές. Μάλιστα, οι γκρίνιες που είχαν διατυπωθεί ότι η βελτίωση του τουρισμού θα αφορά μόνο «κεφάλια» και όχι έσοδα, διαψεύσθηκαν πανηγυρικά, καθώς με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία το ποσοστό ανόδου των τουριστικών εσόδων είναι διψήφιο.

Αν λοιπόν δεν προκύψει κάποια δραματική αλλαγή ή κάποιο «πολιτικό ατύχημα», η Ελλάδα θα βγάλει το 2013 με θετικό πρωτογενές πλεόνασμα (ίσως και μεγαλύτερο του αρχικού στόχου) και μέσα στο πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους θα έχει υπογράψει μια νέα χρηματοδοτική συμφωνία με τους Ευρωπαίους, που θα μειώνει ακόμη περισσότερο τους όποιους φόβους υπάρχουν σήμερα για πιθανή έξοδο από την ευρωζώνη. Και μετά απ' όλα αυτά, κάπου το φθινόπωρο ή το χειμώνα του 2014, η χώρα θα μπορέσει θεωρητικά να ξαναβγεί στις αγορές ομολόγων για να δανειστεί!

Τι θα μπορούσε όμως να χαλάσει τα σχέδια της ελληνικής πλευράς; Αυτό που φοβάται μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς, ότι δηλαδή η ελληνική οικονομία δεν θα μπορέσει να εμφανίσει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης μέσα στο 2014 και πως αυτό μπορεί να υπονομεύσει στη βάση τους τους σχεδιασμούς τόσο της ελληνικής κυβέρνησης όσο και των Ευρωπαίων δανειστών της.