«Πακέτο» μέτρων
και στις χρηματιστηριακές;

Με τη λήξη της θερινής περιόδου, η αγορά αναμένει τα νέα μέτρα-σκούπα που θα ανακοινώσουν αρκετές χρηματιστηριακές εταιρείες, για να περιορίσουν τις επιπτώσεις από τη δυσμενή συγκυρία.

Ήδη, το τελευταίο δωδεκάμηνο είχαν προηγηθεί αρκετές κινήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, μεταξύ των οποίων οι μειώσεις αποδοχών, οι μετατροπές των brokers σε εξωτερικούς συνεργάτες, η μετατροπή κάποιων χρηματιστηριακών εταιρειών σε ΑΕΠΕΥ ώστε να περιορίσουν το κόστος, η στροφή του πελατολογίου προς επενδύσεις του εξωτερικού (π.χ. μέσω X-net), η επιβολή προμηθειών ακόμη και σε ανενεργούς λογαριασμούς κ.λπ.

Η γενικότερη εντύπωση είναι πως τα μέτρα αυτά δεν φτάνουν και πως επίκεινται νέα από το προσεχές φθινόπωρο με στόχο τον περιορισμό του κόστους και ει δυνατόν την απόκτηση ρευστότητας μέσω του Συνεγγυητικού.

Ιδίως, όταν έπειτα από ένα αρκετά καλό πρώτο τρίμηνο (ικανοποιητικός όγκος συναλλαγών) πέσαμε σε σαφώς χαμηλότερα επίπεδα στο β΄τρίμηνο και σε τζίρους... καφενείου μέσα στο καλοκαίρι.

Ζητείται νέα... γενιά επενδυτών

Ρωτήσαμε οικονομικό διευθυντή υγιούς εισηγμένης εταιρείας στο Χ.Α. για τον αριθμό των μετόχων της και λάβαμε την εξής απάντηση: «Το ευρύ επενδυτικό κοινό κατέχει το 45% του συνόλου των μετοχών. Πρόκειται για 4.000 περίπου άτομα που κατά κανόνα έχουν αγοράσει τις μετοχές τους εδώ και πολλά χρόνια και στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα ούτε τις έχουν κινήσει ούτε έχουν ενδιαφερθεί γι' αυτές. Δεν έρχονται στις συνελεύσεις, δεν παίρνουν ένα τηλέφωνο, δεν... Άλλωστε αν τις καλές εποχές οι μετοχές αυτές είχαν αγοραστεί προς 20.000 ή 30.000 ευρώ, σήμερα αξίζουν κάτω από τα 2.000 ή τα 4.000 ευρώ. Πάρα πολλοί έχουν μετοχές με τρέχουσα αξία χαμηλότερη των 500 ευρώ. Ίσως και να έχουν ξεχάσει πως εξακολουθούν να τις κατέχουν»... Αν αυτή η μεγάλη κατηγορία επενδυτών εκτιμάται ότι πολύ δύσκολα θα επιστρέψει στις χρηματιστηριακές επενδύσεις στο άμεσο μέλλον, ακόμη πιο δύσκολο είναι να ξαναδούμε στο Χ.Α. μια άλλη -μεγαλύτερη σε αριθμό- επενδυτική κατηγορία: τους δανειολήπτες.

Με βάση τα τρέχοντα στοιχεία, πάνω από 3 στους 10 δανειολήπτες (ή περίπου οι 15 στους 100 συμπολίτες μας) δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες. Επιπλέον, αν κανείς συνεκτιμήσει (έστω αυθαίρετα) ότι άλλοι τόσοι αποπληρώνουν με μεγάλη δυσκολία τις δανειακές τους υποχρεώσεις και πως το πραγματικό ποσοστό ανεργίας έχει ξεπεράσει ήδη το 25%, τότε αντιλαμβάνεται ότι για μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων η χρηματιστηριακή επένδυση είναι αδύνατη, ακόμη και στην περίπτωση που οι μετοχές... χαρίζονταν.

Αν λοιπόν ούτε και αυτοί δεν επενδύσουν στο Χ.Α., τότε πώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί νέα ζήτηση για το ελληνικό χρηματιστήριο από το εσωτερικό και να μη βλέπουμε τον ημερήσιο όγκο των συναλλαγών σε τόσο χαμηλά επίπεδα;

Οι αισιόδοξοι, λοιπόν, ελπίζουν σε ένα ποσοστό πληθυσμού που εξακολουθεί να διαθέτει σημαντική οικονομική ευχέρεια και που μέχρι σήμερα είτε δεν έχει «μπλεχτεί» με μετοχές είτε το έχει κάνει σε πολύ σημαντικό βαθμό.

Μιλάμε π.χ. για μια ομάδα πληθυσμού με υψηλές καταθέσεις, που κατά τα τελευταία χρόνια καρπώθηκε σημαντικά επιτόκια και τώρα βλέπει τις τιμές των ακινήτων, των μετοχών και άλλων εγχώριων επενδυτικών στοιχείων να έχουν υποχωρήσει κατά πολύ. Στο βαθμό, λοιπόν, που η αβεβαιότητα γύρω από την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ μειωθεί σημαντικά και η κατάσταση στην ελληνική οικονομία αρχίσει να ομαλοποιείται, είναι πολύ πιθανό ένα μεγάλο τμήμα αυτής της κατηγορίας των επενδυτών να τοποθετηθεί στο Χ.Α. με μακροπρόθεσμα κυρίως κριτήρια, προσπαθώντας να εκμεταλλευθεί τις «ευκαιρίες της κρίσης». Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το μεγαλύτερο μέρος των επιδιωκόμενων επενδύσεων δεν μπορεί παρά να προκύψει από το εξωτερικό, όπως άλλωστε είχε γίνει και κατά την περίοδο 2005-2007.