|
Καλείται να διαψεύσει τον εαυτόν της!
Τις μέχρι τώρα ελληνικές πρακτικές καλείται να διαψεύσει η παρούσα κυβέρνηση, πείθοντας τους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι αυτήν τη φορά τουλάχιστον είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τέσσερα-πέντε πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Γιατί είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσουμε στους Ευρωπαίους αυτό που μέχρι σήμερα δεν έχουμε καταλάβει ούτε εμείς: Γιατί επί 2,5 χρόνια δεν έγινε καμία ιδιωτικοποίηση, παρά το γεγονός ότι αποτελούσε έναν από τους πλέον βασικούς πυλώνες της πολιτικής μας;
- Για παράδειγμα, το φθινόπωρο του 2010 μας έλεγαν πως θα χρειάζονταν γύρω στους έξι μήνες για να έχουμε μια καλή εικόνα για την επένδυση στο Ελληνικό και από τότε έχουν περάσει περίπου δύο χρόνια και ακόμη βρισκόμαστε στη διαδικασία.
- Για ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας των σιδηροδρόμων λέγαμε επί υπουργίας Γιώργου Παπακωνσταντίνου, τα ίδια λέμε σήμερα επί Γιάννη Στουρνάρα.
- Στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης η μία καθυστέρηση ακολουθεί την άλλη. Στην υπόθεση των νερών, ακόμη βρισκόμαστε στη χρονική φάση της ανταλλαγής στοιχείων μεταξύ των εταιρειών και του ΤΑΙΠΕΔ.
- Το άνοιγμα των νέων αγορών στα τυχερά παιχνίδια έχει καθυστερήσει εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο, χωρίς κάποιος να γνωρίζει σήμερα, πότε τελικά θα προχωρήσει.
- Επί Γιώργου Παπακωνσταντίνου η κυβέρνηση και η τρόικα πίεζαν για συγχωνεύσεις τραπεζών στην Ελλάδα, επί Γιάννη Στουρνάρα σήμερα, η κυβέρνηση και η τρόικα πιέζουν τους τραπεζίτες για συγχωνεύσεις. Ακόμη και το νόμο περί επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, τον καθυστερούμε από μήνα σε μήνα, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως χωρίς την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δεν υπάρχει ουσιαστική ελπίδα χρηματοδότησης της πραγματικής ελληνικής οικονομίας.
- Για να μην αναφερθούμε στη βούληση αυτής της κυβέρνησης για το κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις τόσων και τόσων κρατικών οργανισμών και επιχειρήσεων, όπου επαναλαμβάνονται τα ίδια που έλεγε ο Θεόδωρος Πάγκαλος επί κυβερνήσεων Παπαδήμου και Παπανδρέου, αλλά και ο Γιώργος Σουφλιάς επί κυβερνήσεως Καραμανλή...
- Ή ακόμη στο περιβόητο νέο και επαναστατικό φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα έπρεπε να έχει ψηφιστεί εδώ και τουλάχιστον 12 μήνες, αλλά η ψήφισή του μεταφέρεται εκνευριστικά από μήνα σε μήνα...
Αν, τέλος, συνεκτιμήσει κάποιος τις απίστευτες «δυνάμεις αδρανείας» που δρουν εδώ και χρόνια στο κομμάτι της σύλληψης της φοροδιαφυγής και της περικοπής των κρατικών δαπανών (ενδεικτική και η συνέντευξη του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, τέως εκπροσώπου της χώρας στο ΔΝΤ, που μιλούσε για την απροθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει σε αλλαγές, όταν της υποδεικνύονταν τομείς στους οποίους υστερούσε), τότε αντιλαμβάνεται ότι ξεκινούμε την παρούσα επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου έχοντας δεχτεί γκολ από τα αποδυτήρια...
Μας πέταξαν το μπαλάκι
Με άλλα λόγια, οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι είτε η πολιτική-κρατική μηχανή της Ελλάδας είναι ανίκανη ώστε να μην μπορεί να ανταποκριθεί ακόμη και στα στοιχειώδη είτε ότι υπάρχει στη χώρα μας ένα «βαθύ κράτος» που καταφέρνει τελικά να υπερισχύει των διεθνών συμφωνιών της χώρας και των επίσημων κυβερνητικών θέσεων και δεσμεύσεων.
Αυτό είναι και το βασικό μειονέκτημα, που κάνει τους Ευρωπαίους ιδιαίτερα διστακτικούς στο να αναθεωρήσουν όρους του μνημονίου, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται πως η «συνταγή» ήταν λάθος. Έτσι, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει γιατί ζητούν πρώτα την εφαρμογή κάποιων μέτρων από εμάς για να... αρχίσουν να συζητούν, ακόμη και αυτά που θα ήταν διατεθειμένοι να δώσουν χωρίς πρόβλημα (π.χ. μέτρα και κεφάλαια για επενδύσεις, χρονική επιμήκυνση του προγράμματος, χρηματοδότηση της επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από το EFSF και όχι μέσα από ένα πρόσθετο δημόσιο χρέος κ.λπ.).
Φαίνεται λοιπόν, πως οι Ευρωπαίοι είναι αποφασισμένοι να τεστάρουν τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης μέσα στο καλοκαίρι και έτσι να φανεί από Σεπτέμβρη κατά πού θα πάει το όλο πράγμα...
|
|