Το μέγεθος ΔΕΝ μετράει!

Βλέποντας κάποιος την πορεία των μετοχών στο Χρηματιστήριο της Αθήνας κατά την τελευταία τριετία, διαπιστώνει πως δεν ήταν το μέγεθος της κεφαλαιοποίησης που έπαιξε σημαντικό ρόλο για την πορεία των τιμών. Και αυτό γιατί, τόσο στη λίστα των μετοχών με την καλύτερη συμπεριφορά στο ταμπλό όσο και στον αντίστοιχο κατάλογο με εκείνες που σημείωσαν τη μεγαλύτερη πτώση, συγκαταλέγονται εταιρείες απ' όλες τις κεφαλαιοποιήσεις! Μάλιστα, ίσως σε γενικές γραμμές, η χαμηλή κεφαλαιοποίηση να τα πήγε και κάπως καλύτερα (ή έστω κάπως λιγότερο άσχημα).

Ενδεικτικά, λοιπόν, παραθέτουμε την πορεία των μετοχών ορισμένων «μικρών» εταιρειών (με βάση το κλείσιμο της 2ας Ιανουαρίου του 2012) κατά την τελευταία τριετία (π.χ. MLS +122%, Αφοί Καράτζη +52,6%, Πλαστικά Κρήτης +34,6%, Επίλεκτος +28%, ΕΛΤΟΝ Χημικά +15,9%, Autohellas -4,1%) σε σύγκριση με την πορεία ορισμένων άλλων εταιρειών που συγκαταλέγονται μεταξύ των ισχυρότερων του Χ.Α. (π.χ. Τιτάν -15,5%, Jumbo -19%, Motor Oil -21%, Εθνική Τράπεζα -84,1%, κ.ά.). Όπως, λοιπόν, φάνηκε και από την παράθεση των παραπάνω στοιχείων, το μέγεθος μιας εταιρείας ΔΕΝ μέτρησε κατά την προηγούμενη τριετία, προκειμένου μια μετοχή να ενταχθεί στη λίστα των τίτλων που υπεραπέδωσαν ή που υποαπέδωσαν έναντι του Γενικού Δείκτη...

Έπειτα, λοιπόν, από αυτήν την επισήμανση, το ερώτημα που θα μπορούσε να τεθεί είναι το εξής: Μήπως οι υψηλές μελλοντικές αποδόσεις θα μπορούσαν να «κρύβονται» στις σημερινές πολύ χαμηλές κεφαλαιοποιήσεις του Χ.Α.; Με άλλα λόγια, υπάρχουν σήμερα εταιρείες με πολύ χαμηλές αποτιμήσεις (λίγων εκατομμυρίων ευρώ) που να συνδυάζουν κερδοφόρο αποτέλεσμα και ικανοποιητική ρευστότητα, άρα και σχετικά μειωμένο κίνδυνο;

Προφανώς ναι, αλλά χρειάζεται ψάξιμο, καθώς ό,τι λάμπει πολλές φορές δεν είναι χρυσός...

Άλλος ένας αναζητά την έξοδο...

Για τον σχετικό νόμο περί δημόσιων προτάσεων, πολλές φορές έχουμε σχολιάσει κατά το παρελθόν τις αρνητικές παρενέργειές του και ότι τελικά λειτουργεί σε βάρος των συμφερόντων των μετόχων μειοψηφίας. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει μια ακόμη πικρή αλήθεια: το Χ.Α. πλέον δεν είναι σε θέση να προσελκύσει εταιρείες και ελάχιστα πράγματα έχει να προσφέρει σε αυτές (επί του παρόντος και επί του άμεσου μέλλοντος), πέρα από κόστος και γραφειοκρατία...

Τελευταία απόπειρα αποχώρησης από το Χ.Α. είναι αυτή της επενδυτικής εταιρείας Sciens, με προτεινόμενη τιμή τα 21 λεπτά ανά μετοχή. Περίπου δηλαδή στο ένα τρίτο της εσωτερικής της αξίας με βάση τις λογιστικές καταστάσεις της 30ής Σεπτεμβρίου.

Πολλοί θα πουν πως η προσφερόμενη τιμή είναι «τζάμπα» και το πιθανότερο είναι πως έχουν δίκιο, όμως με περίπου τόσο μεγάλο discount είναι διαπραγματεύσιμες εδώ και χρόνια τόσο η συγκεκριμένη μετοχή όσο και πολλές άλλες εταιρείες.

Θα πρέπει, επίσης, να σημειωθεί πως πριν από την επιλογή της «απόσυρσης» (η έκβαση θα εξαρτηθεί από το αν τελικά μέσω της δημόσιας πρότασης συγκεντρωθεί άνω του 90%, άρα κατά μεγάλο ποσοστό από το αν η Τράπεζα Πειραιώς αποδεχτεί τη σχετική πρόταση) η διοίκηση της εισηγμένης είχε προσπαθήσει να αναδείξει τη μετοχή, μέσα από αύξηση του μεγέθους της (αύξηση κεφαλαίου με μετρητά αλλά και με απορρόφηση εταιρειών και ακινήτων) και μέσα από τη διάθεση πακέτων μετοχών σε ξένους θεσμικούς.

Προφανώς, το κλίμα δεν ευνόησε κάτι τέτοιο και, αφού είχαμε την αποχώρηση του τρίτου μεγαλύτερου επενδυτή (Plainfield), καταλήξαμε στη δημόσια πρόταση.