Τα «λουκέτα» που έρχονται
και τα λάθη των managers

Η Jumbo συγκαταλέγεται στις ελάχιστες ελληνικές επιχειρήσεις που απαντά με τόσο μεγάλη άνεση απέναντι στην κρίση, αυξάνοντας τις πωλήσεις της, διατηρώντας υψηλή κερδοφορία, έχοντας μηδενικό τραπεζικό δανεισμό (ταμείο υψηλότερο από το υπάρχον ομολογιακό δάνειο), συνεχίζοντας να υλοποιεί επενδύσεις και αυξάνοντας τον αριθμό των εργαζομένων της. Έτσι, λοιπόν, αξίζει τον κόπο να ενημερωθεί κάποιος για τις απόψεις του βασικού της μετόχου και προέδρου της, κ. Απόστολου Βακάκη, για μια σειρά καυτών θεμάτων γύρω από την πορεία της οικονομίας και των επιχειρήσεων: «Παραπαίουν οι οριακές και κακοδιοικούμενες εταιρείες που έχουν σχέση με το βερεσέ. Το πρόβλημα άρχισε να σκάει και θα μεγαλώσει. Βρισκόμαστε μέρες, εβδομάδες, μήνες πριν από την κατάρρευση επιχειρήσεων. Η αγορά ακούει εδώ και καιρό τέτοια πράγματα χωρίς να έχει δει, αλλά τώρα δεν θα αργήσουν να έρθουν»...

Αυτά ανέφερε -μεταξύ πολλών άλλων- ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Jumbo, για την κατάσταση στο χώρο των επιχειρήσεων, δίνοντας επίσης και κάποιο τόνο αισιοδοξίας για τη γενικότερη οικονομική κατάσταση. Κι αυτό γιατί ο βασικός μέτοχος της Jumbo μίλησε μεν για μια βίαιη προσαρμογή προς τα κάτω, πρόσθεσε ωστόσο πως «δεν λειτουργούμε με την υπόθεση ότι θα πέσει λευκή πετσέτα. Υποθέτουμε πως θα υπάρξουν τα κακά απαραίτητα χρόνια προκειμένου να γίνει η αναδιάρθρωση και πως μετά τα πράγματα θα αρχίσουν να βελτιώνονται. Δεν προβλέπουμε πλήρη καταστροφή».

Ο κ. Βακάκης, όμως, άσκησε κριτική και στον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης από την πλευρά των managers: «Είναι εύκολες εποχές για managers, καθώς παραπέμπουν όλα τα λάθη τους σε άλλους. Κάποιοι δηλώνουν καμαρώνοντας πως μείωσαν κατά 20% ή και κατά 30% τις τιμές των ενοικίων, αντί να παραδεχτούν πως επί τόσα χρόνια πριν από την κρίση, πλήρωναν ακριβά τα συγκεκριμένα ενοίκια». Γενικότερα, σύμφωνα με τον κ. Βακάκη, υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης της κρίσης: Ο ένας που περιλαμβάνει περικοπές μισθών κ.λπ. Αυτός αποφέρει κάποια οφέλη μόνο σε βραχυπρόθεσμη βάση. Ο άλλος τρόπος -αυτός που προτείνεται και εφαρμόζεται στην Jumbo- είναι να διατηρούνται στάσιμες οι δαπάνες και να ζητείται απ' όλους αυξημένη παραγωγικότητα. «Μια εταιρεία σε περίοδο κρίσης είναι όπως ένα αεροπλάνο που αντιμετωπίζει προβλήματα στον αέρα. Τότε είναι που πρέπει ο πιλότος να κρατάει τη μηχανή στο μέγιστο των στροφών της, σε πλήρη κίνηση»...

Ο κ. Βακάκης τέλος εξέφρασε για μια ακόμη φορά τη δυσφορία του επιχειρηματικού κόσμου για τον τρόπο λειτουργίας της κρατικής μηχανής, σημειώνοντας πόσο πιο εύκολη υπόθεση είναι για κάποιον να επιχειρεί στη Βουλγαρία...

Αδύναμο το «οχυρό» των 30 λεπτών

Στο ερώτημα αν το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) θα μπορούσε να αποκτήσει τις νέες μετοχές των τραπεζών (αν τελικά προκύψει η σχετική ανάγκη) έναντι ποσού χαμηλότερου των 30 λεπτών του ευρώ ανά τεμάχιο, η απάντηση που δίνεται είναι «τυπικά όχι, ουσιαστικά ναι».

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αν η τρέχουσα τιμή μιας τραπεζικής μετοχής υποχωρήσει κάτω από τα 30 λεπτά, έστω στα 20, τότε το ΤΧΣ αποκτώντας τις νέες μετοχές προς 30 λεπτά του ευρώ θα περιόριζε το dilution των παλαιών μετόχων σε σχετικά χαμηλότερη έκταση. Ωστόσο, στην πράξη μπορεί κάλλιστα να μην ακολουθηθεί η συγκεκριμένη οδός. Γιατί μπορεί μεν να απαγορεύεται αύξηση κεφαλαίου να γίνεται κάτω από το όριο των 30 λεπτών του ευρώ (ελάχιστη επιτρεπόμενη ονομαστική αξία), ωστόσο θα μπορούσε προηγουμένως να μειωθεί ο αριθμός των υφισταμένων μετοχών (π.χ. μέσα από μετοχοποίηση αρνητικών αποθεματικών) και έτσι η τρέχουσα τιμή των (λιγότερων σε αριθμό) νέων μετοχών να ανεβεί σημαντικά πάνω από τα 30 λεπτά...

Άρα το ΤΧΣ έχει τον τρόπο να αποκτήσει τις νέες μετοχές έναντι τιμήματος χαμηλότερου από την τρέχουσα τιμή της μετοχής στο ταμπλό της Σοφοκλέους.