Θερμό καλοκαίρι με απρόβλεπτες εξελίξεις

Το φετινό είναι το πρώτο καλοκαίρι έπειτα από κάμποσες δεκαετίες όπου το πολιτικό θερμόμετρο παραμένει στα ύψη. Περίοδος κατά την οποία οι υπουργοί, ενώ στο παρελθόν έπιαναν τις παραλίες κάποιων νησιών (κοσμικών συνήθως), φέτος βρίσκονται στην Αθήνα με την ατζέντα τους γεμάτη. Το κυριότερο είναι πως η κυβέρνηση συνολικότερα θα πρέπει να διαχειριστεί μέσα στον Αύγουστο μια σειρά κρίσιμα θέματα, όπως για παράδειγμα αυτά που σχετίζονται με τις μειώσεις του κόστους στον δημόσιο τομέα.

Έχουμε τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα που πάνε για συγχώνευση (και των πλεοναζόντων που πάνε για εφεδρεία;), τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων που ψαλιδίζονται, τις συντάξεις που περιορίζονται κ.λπ. Η ουσία είναι πως -όπως δείχνουν τα πράγματα- αυτήν τη φορά δεν θα δούμε μόνο μειώσεις αποδοχών στο Δημόσιο. Φαίνεται πως θα δρομολογηθεί σημαντικός περιορισμός και στον αριθμό των απασχολουμένων. Όλη αυτήν την πολιτική κίνηση η κυβέρνηση θα κληθεί να την περάσει το προσεχές δίμηνο.

Ανοιχτό επίσης είναι το ζήτημα των τραπεζών, μέτωπο για το οποίο μέχρι σήμερα η κυβέρνηση έχει πει πολλά, χωρίς ωστόσο να έχει κάνει τίποτα. Το πόσο θα πιέσουν η τρόικα και η Τράπεζα της Ελλάδος, σε συνδυασμό με τη στάση που θα κρατήσει η κυβέρνηση, θα είναι κρίσιμος παράγοντας για τις μετέπειτα εξελίξεις στην υπόθεση των deals.

Ακόμα, ανοιχτό είναι το θέμα των αποκρατικοποιήσεων, όπου οι ξένοι έχουν ακούσει έναν σκασμό υποσχέσεις και προς το παρόν βλέπουν μόνο θεωρίες... Αν σε όλα αυτά εντάξουμε το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, τις διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες και τις κατασκευάστριες εταιρείες για τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα κ.λπ., τότε αντιλαμβανόμαστε πως μέσα σε δύο μήνες παίζονται ζητήματα που στο παρελθόν θα απαιτούσαν χρόνια...

Και με τη βούλα της γενικής συνέλευσης!

Το θέμα της Proton Bank και το κατά πόσον μέλη του διοικητικού συμβουλίου ή διευθυντικά στελέχη έπαιρναν λεφτά από το ταμείο της με παράνομο τρόπο θα εξεταστεί από τις αρμόδιες αρχές. Υπάρχουν, όμως, γενικότερο ζητήματα: Πόσο δύσκολο είναι σήμερα σε μια εισηγμένη εταιρεία του Χ.Α. οι βασικοί μέτοχοι και οι διοικούντες να βάζουν το... δάχτυλο στο μέλι;

Πόσο αποτελεσματικά λειτουργούν, για παράδειγμα, τα συστήματα εσωτερικού ελέγχου, ώστε να δρουν προληπτικά; Πόσο αποτελεσματικές είναι οι διαδικασίες της εταιρείας ώστε να δρουν έστω και εκ των υστέρων;

Τέλος, όταν έγιναν καταγγελίες, υπάρχει έστω και μία από αυτές που να κατέληξε στους υπευθύνους; Εκτός αν βέβαια δεχτούμε πως ποτέ και κανένας βασικός μέτοχος εισηγμένης εταιρείας στο Χ.Α. δεν έβαλε το... χεράκι του στο ταμείο.

Πέραν όμως αυτών, όλοι γνωρίζουν πως υπάρχουν αρκετοί τρόποι ώστε το «ρίξιμο» των μεγαλομετόχων σε βάρος των μικρομετόχων να είναι απολύτως... νομότυπο! Και με την ψήφο της γενικής συνέλευσης! Και άσε τον ΣΕΔ να φωνάζει.