E

δώ και αρκετές μέρες, η χρηματιστηριακή αγορά βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση ισορροπίας. Έπειτα από μία σχετικά ισχυρή ανοδική αντίδραση, με την οποία απαλείφθηκαν κάποιες από τις υπερβολές της πτώσης, το Χ.Α. ταλαντεύεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, καθώς λείπει οποιοσδήποτε (αρνητικός ή θετικός) καταλύτης.

Το ένα (και βασικότερο) κομμάτι του παζλ εξετάστηκε εκτενώς στο προηγούμενο φύλλο του «Μ»: η κρίσιμη σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. στις 24 - 25 Μαρτίου θα είναι αποφασιστική για το άμεσο μέλλον της ελληνικής οικονομίας και, φυσικά, και για το Χ.Α., που θα σπεύσει να προεξοφλήσει τα όποια θετικά ή αρνητικά.

Από την άλλη πλευρά, όμως, υπάρχουν αρκετά ακόμα κομμάτια (λ.χ. οι «μετέωρες» τραπεζικές προσπάθειες συγχώνευσης) για να σχηματιστεί το χρηματιστηριακό παζλ. Και σε αυτά τα κομμάτια εστιάζει ο «Μ» στο Cover Story του (σελ. 10 - 11), για να σκιαγραφήσει τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Εξετάζονται, λοιπόν, αναλυτικά μια σειρά παράμετροι που θα μπορούσαν να ωθήσουν ανοδικά το Xρηματιστήριο της Αθήνας, καθώς και συγκεκριμένες εταιρείες οι οποίες υπό προϋποθέσεις μπορούν να οδηγήσουν ευρύτερα την αγορά σε πειστική άνοδο. Αντίστοιχα, υπάρχουν και τα «κακά» σενάρια, τα οποία κατά βάση σχετίζονται με τυχόν αρνητικές εξελίξεις στην ευρύτερη οικονομία.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που γίνεται σαφές είναι ότι η αγορά βρίσκεται σε κατάσταση ασταθούς ισορροπίας και για αρκετό καιρό ακόμα θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτη (και με την κακή και με την... καλή έννοια) σε οποιοδήποτε μήνυμα - κυρίως από το εξωτερικό.

Μέχρι να καθαρίσει λίγο το τοπίο, απαιτούνται προσεκτικές κινήσεις, κυρίως με μακροπρόθεσμη προοπτική. Άλλωστε, δεν είναι μόνο η Ελλάδα που βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Παρότι η διεθνής κρίση φαίνεται να είναι πίσω μας, υπάρχουν ακόμα αρκετοί αστάθμητοι παράγοντες (βλ. γεωπολιτικός κίνδυνος), που μπορεί να επιδράσουν ανασχετικά στις αγορές...