Η

εβδομάδα που κλείνει σήμερα κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί η αφετηρία των μεγάλων αλλαγών που αργά ή γρήγορα θα συντελεστούν στην ελληνική αγορά: η -επί της ουσίας- χρεοκοπία μιας μεγάλης εταιρείας του ελληνικού λιανεμπορίου, της Ατλάντικ, αλλά και η πρόταση του προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς για εξαγορά ποσοστού στην Αγροτική Τράπεζα και στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δείχνουν το μοντέλο των εξελίξεων που θα ακολουθήσουν.

Ασφαλώς, το να μιλήσει κανείς ξανά για τη «φάση συγκέντρωσης», που δρομολογείται στην ελληνική αγορά κατά βάση λόγω κρίσης και όχι λόγω ωρίμανσης, δεν είναι κάτι καινούργιο. Αλλά το να παίρνει σάρκα και οστά, με συγκεκριμένο τρόπο, συγκεκριμένες δράσεις και (φυσικά) αντιδράσεις, έχει μεγάλη σημασία.

Στην περίπτωση της Ατλάντικ, βέβαια, πρέπει να συνυπολογιστεί το γεγονός ότι η εταιρεία αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα εδώ και πολύ καιρό, όμως η αλυσίδα είχε σημαντικό μερίδιο αγοράς και η αντίδραση -ή μη- των «μεγάλων παικτών» του κλάδου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

Στην περίπτωση των τραπεζών, όμως, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Η δήλωση του προέδρου της Alpha Bank, κ. Ιωάννη Κωστόπουλου, ότι «η ελληνική αγορά αντέχει μόνο 2 - 3 μεγάλες τράπεζες», ακούγεται ακόμα και ίσως τώρα να ήρθε η ώρα να λάβει σάρκα και οστά.

Το μόνο βέβαιο, πάντως -καθώς δεν είναι διόλου βέβαιο ότι η πρόταση Σάλλα θα γίνει αποδεκτή- είναι πως αρχίζει και... επίσημα ο χορός των προσφορών και αντιπροσφορών, των δράσεων και των αντιδράσεων, των συνδυασμών και των σεναρίων. Το Cover Story του «Μ» (σελ. 10 - 11) σε αυτό ακριβώς το σημείο εστιάζει και επιχειρεί μια πρώτη προσέγγιση σ' ένα θέμα που θα μας απασχολήσει πολύ το επόμενο διάστημα.

Να το σημειώσουμε για μία ακόμα φορά: κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το είδος των αλλαγών που θα συντελεστούν, αλλά και κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει για το μέγεθός τους και για την καταλυτική τους επίδραση στην αγορά...