O

Ορέστης Μακρής ταρακουνιέται άσχημα μέσα στο λεωφορείο: ο δρόμος γεμάτος λακκούβες και πέφτουν βαλίτσες, φτεροκοπούν κότες, μια όμορφη ατμόσφαιρα. Αγανακτισμένος, στρέφεται στον (ατάραχο) διπλανό του, Παντελή Ζερβό: «Ρε πατριώτη, έτσι πάει ο δρόμος μέχρι τη Λεστινίτσα;». «Ουόχι. Παρακάτ' χαλάει!».

Η σκηνή και οι ατάκες είναι από την (παλιά ελληνική, της δεκαετίας του 1960) ταινία «Η κυρά μας η μαμή». Επίσης, η σκηνή και οι ατάκες είναι από την ελληνική οικονομία και το χρηματιστήριο της περασμένης (μόλις...) εβδομάδας: εκεί που νομίζαμε ότι τα χειρότερα τα έχουμε δει, παρακάτω χάλασε... Το Πρόγραμμα Σύγκλισης και Ανάπτυξης, το οποίο ανακοίνωσε η κυβέρνηση, μπορεί να εισέπραξε συγκρατημένη επιδοκιμασία από τις Βρυξέλλες, δεν φαίνεται όμως να έπεισε ούτε καν εμάς τους ίδιους. Ουσιαστικά, εξασφαλίσαμε παράταση μέχρι τον Ιούνιο για να δουν - δούμε και να τα ξαναπούν - ξανακούσουμε.

Μέχρι τότε, όμως, τίποτα δεν δείχνει απολύτως ικανό να σταματήσει τις πιέσεις στο Χ.Α., στις οποίες έχουν προστεθεί και νέες ανησυχίες για τις τράπεζες (όπως αποτυπώθηκε τουλάχιστον μετά το πρόσφατο μπαράζ εκθέσεων από διεθνείς επενδυτικούς οίκους - βλ. σελ. 29). Οπότε, αναζητείται νέο σχέδιο δράσης.

Στο θέμα αυτό εστιάζει ο «Μ» με το Cover Story (σελ. 10 - 11), για να εξεταστούν οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορεί να σπάσει ο πτωτικός κύκλος στο Χ.Α., να ομαλοποιηθεί η κατάσταση και να καταστούν σαφέστερες οι όποιες θετικές προοπτικές των ελληνικών εισηγμένων εταιρειών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, ακόμα και μέσα στη σωρεία αρνητικών στοιχείων που εντοπίζουν οι ξένοι αναλυτές, υπάρχουν και οι «θετικές ενστάσεις», οι οποίες κάνουν λόγο για πιθανές ευκαιρίες σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Αυτό, βεβαίως, για επενδυτές που διαθέτουν ρευστότητα και υπομονή.

Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση παραμένει πολύ σύνθετη και απαιτούνται, έστω και τώρα, σε δεύτερο χρόνο, γενναίες κινήσεις από τους αρμοδίους. Γιατί ο «δρόμος» δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι, «πατριώτες»...