Εκεί όπου άλλοι τα βρήκαν σκούρα

Μετά την καταρχήν συμφωνία της Commercial Value και του ομίλου Ρέστη για την Aspis Bank δρομολογείται μία ακόμη αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος σε ελληνική τράπεζα τα τελευταία χρόνια.

Στις προηγούμενες περιπτώσεις, βέβαια, οι αγοραστές δεν ευτύχησαν... Οι Γάλλοι για παράδειγμα της Credit Agricole το 2006 αγόρασαν την πλειοψηφία της Εμπορικής Τράπεζας προς 25 ευρώ ανά μετοχή και τώρα τη βλέπουν να είναι χαμηλότερα των 5 ευρώ. Και επιπλέον, ετοιμάζονται να βάλουν γερά το χέρι στην τσέπη και να προχωρήσουν σε αύξηση κεφαλαίου 1 δισ. ευρώ για να ενισχύσουν τη θυγατρική τους στην Ελλάδα.

Ακόμη χειρότερα υπήρξε η κατάσταση για τη Societe Generale που από το 2004 προσπαθεί να εξυγιάνει τη Γενική Τράπεζα μέσα από μπαράζ αυξήσεων κεφαλαίου και με συνεχή προγράμματα αναδιάρθρωσης.

Η ουσία είναι ότι τόσο η Εμπορική όσο και η Γενική Τράπεζα υποχρεώνονται σε ζημίες, παρότι ξεκίνησαν με ιδιαίτερα φιλόδοξα σχέδια και παρά το γεγονός ότι οι τύχες των τραπεζών έπεσαν σε δύο πολυεθνικούς ομίλους με μεγάλη πείρα και τεχνογνωσία. Ανάλογα κακή εμπειρία είχαν βέβαια παλαιότερα και οι Κορεάτες που προσπάθησαν να ανατάξουν την τότε Τράπεζα Αθηνών...

Φαίνεται λοιπόν ότι η αναδιάρθρωση των τραπεζών δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και το ζήτημα είναι πώς θα τα καταφέρει ένα ιδιωτικός όμιλος (Ρέστη) ο οποίος δεν εμφανίζει ιδιαίτερη τραπεζική πείρα, πέρα από την κατοχή του 51% της FBBank.

Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις

Και η αλήθεια είναι ότι η Aspis Bank αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, που φάνηκαν άλλωστε και στα αποτελέσματά της για το εννεάμηνο. Αρκεί να αναφέρουμε δύο μόνο στοιχεία:

Πρώτον, μόνο το κόστος του προσωπικού (35,3 εκατ. ευρώ) ήταν ανώτερο από το σύνολο των καθαρών εσόδων από προμήθειες και τόκους (31 εκατ. ευρώ).

Και δεύτερον, όταν το σύνολο των καθαρών εσόδων ήταν 31 εκατ. ευρώ, οι ζημίες διαμορφώθηκαν στα 42 εκατ. ευρώ και μάλιστα αν εξαιρεθούν και τα έκτακτα γεγονότα αυτές θα ξεπερνούσαν με χαρακτηριστική άνεση τα 50 εκατ. ευρώ... Γιατί μπορεί μεν να υπήρξε η απομείωση λόγω του λουκέτου που έβαλε η Ασπίς Πρόνοια, όμως σημειώθηκε ένα πολύ μεγαλύτερο έκτακτο κέρδος, επειδή η τράπεζα επαναγόρασε σε πολύ χαμηλότερη τιμή ένα ομόλογο που είχε εκδώσει θυγατρική της.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, δεν παύουν να υπάρχουν και κάποια θετικά δεδομένα στην όλη υπόθεση για το εγχείρημα Ρέστη: Για παράδειγμα, η δρομολογούμενη αύξηση κεφαλαίου θα ενισχύσει σε κάποιον βαθμό την Aspis Bank και θα της δώσει γερές ανάσες σε μια δύσκολη συγκυρία τόσο για εκείνη όσο και για την οικονομία γενικότερα.

Επιπλέον, θα υπάρξουν προφανώς κάποιες συνέργιες με τις υπόλοιπες εταιρείες που διαθέτει ο εφοπλιστής, ή ενδεχομένως με επιχειρήσεις στων οποίων το μετοχικό κεφάλαιο συμμετέχει.

Προφανώς, στη μετά Ψωμιάδη εποχή η Aspis Bank (ή όπως αλλιώς μετονομαστεί) και εφόσον η πλειοψηφία των μετοχών περάσει στον κ. Ρέστη, πέρα από τις δραστηριότητες της λιανικής τραπεζικής θα έχει λόγο να ενισχύσει το κομμάτι των δραστηριοτήτων στο corporate (ίσως και μέσα από την απορρόφηση της FBBank).

Τέλος, το επιτελείο του κ. Ρέστη γνωρίζει πιθανότατα καλύτερα την ελληνική νοοτροπία απ' ό,τι οι Γάλλοι της Credit Agricole και της Societe Generale και, τέλος, το όλο εγχείρημα είναι μικρότερο σε μέγεθος, άρα μάλλον ευκολότερα διοικήσιμο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ας μην ξεχνάμε ότι οριστικό deal ακόμη δεν υφίσταται...