Σ

τις 9 Μαρτίου ο Γενικός Δείκτης έκλεινε στις 1.469 μονάδες. Έναν μήνα μετά, στις 9 Απριλίου, ο Γενικός Δείκτης βρέθηκε στις 1.807 μονάδες, γράφει δηλαδή ποσοστιαία άνοδο της τάξης του 23%. Αντίστοιχη η πορεία των δεικτών και στα μεγάλα διεθνή χρηματιστήρια, που στο ίδιο διάστημα έχουν να επιδείξουν αποδόσεις 10% - 25%.

Έναν μήνα πριν, οι κυβερνήσεις προβληματίζονταν για το εύρος και το είδος των παρεμβάσεων στο σύστημα, οι οικονομολόγοι προσπαθούσαν να εκτιμήσουν το βάθος και την ένταση της ύφεσης και οι αναλυτές επιχειρούσαν να βρουν κάποιες πιθανές εστίες ανάκαμψης στα χρηματιστήρια. Στο ενδιάμεσο, είχαμε τη σύνοδο του G20 που αποτιμήθηκε θετικά, αλλά σαφώς χρειάζεται χρόνος για να δούμε τις αποφάσεις της να υλοποιούνται και -πολύ περισσότερο- να αποδίδουν.

Επί της ουσίας, στο ευρύτερο πλαίσιο δεν έχει αλλάξει κάτι. Τι γίνεται, λοιπόν, στα χρηματιστήρια; Και, εστιάζοντας στα καθ' ημάς, τι γίνεται στο Χρηματιστήριο Αθηνών; Έχει πραγματικά αλλάξει κάτι ή απλώς βρισκόμαστε στους ρυθμούς ενός bear market rally; Αυτό είναι το θέμα του Cover Story (σελ. 8 - 9) του ανά χείρας «Μ».

Το πρώτο ερώτημα, λοιπόν, έχει διατυπωθεί ήδη: τι έχει αλλάξει -αν όντως έχει αλλάξει- τόσο παγκοσμίως όσο και στην Ελλάδα; Η απάντηση δεν είναι δυνατόν να είναι σαφής: τα χρηματιστήρια είναι «μηχανισμοί» προεξόφλησης. Είναι αρκετοί, λοιπόν, αυτοί που εκτιμούν ότι έχουμε πιάσει πάτο ή ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά σε αυτό, άρα δεν υπάρχουν περιθώρια για μεγαλύτερη υποχώρηση. Οι επιφυλακτικοί βρίσκουν στηρίγματα στην (άσχημη) κατάσταση της οικονομίας και θεωρούν ότι η όποια αισιοδοξία είναι πρόωρη. Το μπρα ντε φερ, λοιπόν, συνεχίζεται.

Από την άλλη πλευρά, ιδιαίτερη σημασία έχουν οι προοπτικές των επιμέρους αγορών, πολύ περισσότερο καθώς η περίοδος προσφέρεται γι' αυτούς που επενδύουν μεσομακροπρόθεσμα. Έτσι, τώρα, οι αποτιμήσεις των βασικών χρηματιστηριακών δεικτών (και των ελληνικών) φαίνεται ότι έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα απ' ό,τι έναν μήνα πριν. Κι αυτό είναι το δεύτερο ερώτημα που επιχειρεί να απαντήσει το σημερινό Cover Story.

Το συμπέρασμα; Είπαμε, δεν μπορεί να είναι απόλυτο και σαφές. Αλλά ίσως το κλειδί να βρίσκεται στη λέξη «μεσομακροπρόθεσμα» και για άλλη μία φορά τελικά, και ύστερα από αυτή την κρίση, να «ανταμειφθούν» οι υπομονετικοί...