Π

ιάσαμε πάτο;». Το ερώτημα αυτό μοιάζει να κυριαρχεί τις τελευταίες ημέρες, καθώς τα αρνητικά νέα δείχνουν να έχουν προεξοφληθεί: οι τιμές των μετοχών βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά σε σχέση με αντίστοιχες περιόδους κρίσης. Είναι, όμως, αυτό το τέλος της κρίσης που ταλανίζει εδώ και ενάμιση χρόνο τα χρηματιστήρια

Η απάντηση κάθε άλλο παρά σαφής μπορεί να είναι, γι' αυτό και η επιφυλακτικότητα κυριαρχεί καθώς όλοι τώρα αποστρέφονται τον επενδυτικό κίνδυνο και κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει οποιουδήποτε είδους ρίσκο. Η πλειονότητα των εκτιμήσεων, πάντως, επιμένει να μιλά για ομαλοποίηση περί το τέλος του 2009, ενώ οι αναλυτές επιμένουν ότι μόνο bear market rallies μπορεί να περιμένουμε υπό τις δεδομένες συνθήκες.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι μπορούμε να κάνουμε και ποιες είναι οι εναλλακτικές επενδυτικές επιλογές, κατά βάση σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα. Και αυτό είναι το θέμα το οποίο εξετάζει και αναλύει το Cover Story του «Μ» (σελ. 10 - 11).

Πρώτη διαπίστωση ότι η κατάσταση στις οικονομίες απέχει πολύ ακόμα από την ομαλοποίηση. Τα μεγάλα κρατικά πακέτα στήριξης στις διεθνείς οικονομίες δεν έχουν καταφέρει ακόμα να αποκαταστήσουν το κλίμα εμπιστοσύνης, τα σημάδια της ύφεσης δεν έχουν αποτυπωθεί πλήρως. Δεύτερη διαπίστωση ότι τα εταιρικά κέρδη μόλις τώρα αρχίζουν να απεικονίζουν τις επιπτώσεις από την κάμψη στην κατανάλωση. Ειδικά για την Ελλάδα, τρίτη διαπίστωση ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση... λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι (βλ. κοινοτική επιτήρηση, έλλειψη ρευστότητας στην αγορά κ.λπ. κ.λπ.).

Συμπέρασμα; Αναμονή μέχρι νεωτέρας στο ευρύτερο πεδίο. Στο πιο «στενό» χρηματιστηριακό, επιλογές υπάρχουν και μπορούν να διαμορφώσουν ένα ασφαλές χαρτοφυλάκιο, υπό την έννοια ότι, ακόμα κι αν δεν έχουμε δει το «τίναγμα της γάτας», για αντικειμενικούς λόγους θα παρουσιάσουν μεγαλύτερες αντιστάσεις. Οι επιλογές, λοιπόν, υπάρχουν και είναι ανοιχτές. Όσο για τα ερωτήματα που τέθηκαν στην αρχή, είναι σίγουρο ότι επίσης θα υπάρχουν και θα παραμείνουν ανοιχτά για αρκετό χρονικό διάστημα ακόμα...