Π

έρα από τις άμεσες επιπτώσεις της, η διεθνής οικονομική κρίση που βρίσκεται εν εξελίξει έχει ένα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: δεν επιτρέπει την παραμικρή πρόβλεψη για το μέλλον. Το εύρος και το μέγεθος των επιπτώσεων δεν επιτρέπουν ούτε στο παραμικρό να εκληφθεί ως σημείο αναφοράς, όλα είναι ρευστά και όλα είναι σε κρίση και υπό κρίση ανά πάσα στιγμή.

Άκρως ενδεικτικό και το πόσο αντικρουόμενες είναι οι εκτιμήσεις για το απώτερο μέλλον, καθώς οι ειδικοί διχογνωμούν σχετικά με το εύρος των αλλαγών που επιβάλλεται να συντελεστούν ώστε το παγκόσμιο σύστημα να ορθοποδήσει.

Το πρόβλημα είναι ότι ακριβώς σε αυτό το περιβάλλον καλούνται να λειτουργήσουν οι εταιρείες και με βάση τα τρέχοντα στοιχεία είναι υποχρεωμένες να καταρτίσουν τα σχέδιά τους για την επόμενη χρονιά. Και αυτό το πρόβλημα εξετάζει το Cover Story (σελ. 12 - 13) του ανά χείρας «Μ».

Το συμπέρασμα που προκύπτει από τις μέχρι τώρα πληροφορίες είναι ότι οι εισηγμένες κινούνται με βάση δύο σενάρια, το κακό και το... πολύ κακό. Το κακό λέει ότι τα άσχημα τελειώνουν κάπου εδώ κι ότι «απλώς» επίκεινται επιπλέον δυσκολίες μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην αγορά. Το πολύ κακό σενάριο υποστηρίζει πως ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα κι ότι υπάρχουν ακόμα αρκετές δυσάρεστες εκπλήξεις. Έτσι, τα πιθανά «αντίμετρα» έχουν εξεταστεί από τις διοικήσεις (κάποιων) εταιρειών και μένουν οι... ατάκες του σεναρίου για να διαπιστώσουμε ποια από αυτά και σε πόση έκταση θα εφαρμοστούν.

Χαρακτηριστικό της ευρύτητας της κρίσης είναι η εικόνα που παρουσιάζουν οι αναδυόμενες αγορές (σελ. 40 - 41), οι οποίες μέχρι πρότινος αποτελούσαν το Ελντοράντο των επενδυτών. Πλέον υφίστανται και αυτές τις συνέπειες, και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό καθώς οι οικονομίες τους είναι πολύ πιο ευάλωτες στις εξελίξεις. Μάλιστα, η πορεία των χρηματιστηρίων τους οδηγεί στην κατάρριψη ενός ακόμα «μύθου», αυτού της αποκέντρωσης της παγκόσμιας οικονομίας και της αποδέσμευσης των αναδυόμενων οικονομιών από τις ανεπτυγμένες...