T

ο σκίτσο είναι παλιό: Η κυρία λέει στον κύριο «είναι ώρα να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας...». Και ο κύριος πηδάει από το παράθυρο (ή κάτι τέτοιο). Κάπως έτσι έχει και η κατάσταση με τις τράπεζες σήμερα: πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις «σχέσεις» μας. Όμως, δεν πρωταγωνιστούμε σε σκίτσο, οπότε οι απαντήσεις είναι επιβεβλημένες...

Η ένταση και η διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης σίγουρα σε κάποιον βαθμό έχουν χρωματίσει με υπερβολικούς τόνους την εικόνα και την κατάσταση του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά, όμως, έχουν αναδείξει και κάποιες άγνωστες παραμέτρους. Για την ακρίβεια, έχουν φέρει σε πρώτο πλάνο κάποια σημεία που στις καλές εποχές περνούσαν σε δεύτερη μοίρα για τις «ιερές αγελάδες» της ελληνικής οικονομίας και του Χ.Α.

Παράλληλα, οι νέες (και πολύ επώδυνες) συνθήκες δεν αφήνουν περιθώριο για μισές απαντήσεις ή για συναγωνισμό στην αισιοδοξία. Χρειάζονται στοιχεία που να τεκμηριώνουν την πραγματική εικόνα του κλάδου. Δεδομένου, μάλιστα, του καταλυτικού ρόλου των τραπεζών στο σύστημα, οι πειστικές, σαφείς και πλήρεις απαντήσεις είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Το Cover Story (σελ. 10 - 11) του ανά χείρας «Μ» αναπόφευκτα εστιάζει σε αυτό το θέμα. Έτσι, εξετάζεται αναλυτικά η κατάσταση του τραπεζικού κλάδου σε μια σειρά θέματα άμεσης προτεραιότητας (όπως λ.χ. στην επέκταση στα Βαλκάνια), ενώ τίθενται και κάποια σημαντικά ζητήματα σε σχέση με την κρατική ένεση των 28 δισ. ευρώ και το κατά πόσον αυτή θα καταλήξει να είναι πραγματική ενίσχυση για τον κλάδο και την οικονομία και όχι ημίμετρο που απλώς θα συντηρήσει μια αμφιβόλου ποιότητος συνολική εικόνα.

Παράλληλα, δίνεται και η προοπτική ξεκαθαρίσματος του κλάδου μέσα από την πιθανότητα των εξαγορών και των συγχωνεύσεων, στην κατεύθυνση της περισσότερο ορθολογικής λειτουργίας της αγοράς. Οι πρόσφατες καταγγελίες του κ. Α. Βγενόπουλου καταδεικνύουν, μεταξύ άλλων, και την ανάγκη να κινηθούμε προς την κατεύθυνση αυτή.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, για το θέμα ότι δύο πρόσφατες εκθέσεις της Citigroup και της Merrill Lynch (σελ. 14 - 15) καταλήγουν σε τελείως αντίθετα συμπεράσματα σχετικά με το άμεσο μέλλον των ελληνικών τραπεζών. Τουτέστιν, ακόμα και αν η ώρα της αλήθειας δεν είχε φτάσει, θα έπρεπε να τη φέρουμε...