E

ντάξει, λοιπόν, τις τράπεζες τις σώσαμε (κατά κάποιον τρόπο). Οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο αποφάσισαν να αποφύγουν τα χειρότερα και συνέδραμαν την ιδιωτική πρωτοβουλία με κρατικό χρήμα. Τα δύσκολα, όμως, δεν τελείωσαν. Για κάποιους απλώς χρειάζεται χρόνος ώστε να αποτιμηθεί ορθά η κατάσταση, για άλλους έρχονται τα δυσκολότερα.

Ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις για το πώς και το γιατί, οικονομολόγοι και αναλυτές συμφωνούν ότι από την τραπεζική Σκύλλα περνάμε στην οικονομική Χάρυβδη (σελ. 40 - 41) και τώρα η νέα μεγάλη απειλή λέγεται ύφεση. Με το δεδομένο αυτό καλούνται να πορευτούν τα χρηματιστήρια. Και, όπως δείχνουν οι έντονες (κατά κανόνα πτωτικές) διακυμάνσεις των τελευταίων ημερών, δεν το έχουν πάρει και... πολύ ζεστά.

Στα δικά μας, η προσαρμογή αφορά στο ίδιο πρόβλημα, στην επερχόμενη ύφεση και στην ανάγκη να σταθεροποιηθεί ο τραπεζικός κλάδος, αν και όχι επί της ουσίας (καθώς, όπως διατυμπανίζεται ποικιλοτρόπως, δεν υφίστανται δυσκολίες). Έτσι, στο Cover Story του «Μ» (σελ. 12 - 13) το θέμα που εξετάζεται και αναλύεται είναι το τι μπορεί να κρύβει ο δεύτερος γύρος της κρίσης. Κι αυτό σε επίπεδο οικονομίας (από τον πληθωρισμό μέχρι την κατανάλωση), σε επίπεδο πολιτικής και, φυσικά, σε επίπεδο χρηματιστηρίου.

Ειδικά για τις εισηγμένες εταιρείες τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα είναι συγκεκριμένα, επομένως το θέμα είναι πώς θα προσαρμοστούν στη δεδομένη συγκυρία και πώς θα καταφέρουν να πείσουν ότι, σε βάθος χρόνου, είναι ικανές όχι απλώς να επιβιώσουν αλλά και να βγουν ισχυρότερες, υπό την έννοια ότι θα έχουν αναπτύξει «αντισώματα» για τις πραγματικά δύσκολες περιστάσεις...

Σε επίπεδο οικονομίας ειδικότερα (σελ. 6 - 7), τα μηνύματα από το εσωτερικό μέτωπο αγγίζουν πλέον περισσότερους τομείς: η οικοδομή, η χρηματοδότηση (δανεισμός), ο πληθωρισμός και η αγορά εργασίας δείχνουν να μπαίνουν σε τούνελ. Οι απαντήσεις τις οποίες θα δώσει η κυβέρνηση σ' αυτά τα προβλήματα θα κρίνουν πολλά για πολλούς, και όχι μόνο σε ό,τι αφορά το χρηματιστήριο...