Σ

την αρχή ήταν η τραυματική εμπειρία του '99. Η κατάρρευση που ακολούθησε το «μπουμ» του ελληνικού χρηματιστηρίου οδήγησε την πλειονότητα των μικροεπενδυτών εκτός Χ.Α. και την κράτησε εκεί ακόμα και όταν ήρθαν καλύτερες μέρες. Συν το γεγονός της έκρηξης στην αγορά κατοικίας, που (εύλογα) απορρόφησε το μεγαλύτερο μέρος των όποιων αποταμιεύσεων (και δέσμευσε και τις επόμενες για τα 20 - 30 χρόνια που θα ακολουθήσουν).

Και κάπως έτσι, έστω και με αυτή την αδρή περιγραφή, το χρηματιστήριο ως επενδυτικός προορισμός έγινε τελευταία επιλογή. Τα στοιχεία του Κεντρικού Αποθετηρίου, άλλωστε, είναι σαφέστατα όσον αφορά στο αποτέλεσμα: όλο και λιγότεροι νέοι κωδικοί, όλο και λιγότεροι ενεργοί κωδικοί. Τώρα η κυβέρνηση, υπό το άγχος να κλείσει τις (πάμπολλες) τρύπες του προϋπολογισμού, βάζει το κερασάκι στην τούρτα: επιβάλλει φορολόγηση με 10% της υπεραξίας από το 2009 και αύξηση του φόρου στα μερίσματα από το 25% στο 35%.

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι τα νέα φορολογικά μέτρα δεν είναι μόνο βαριά, είναι και άδικα, γιατί ουσιαστικά αφήνουν στο απυρόβλητο τα διεθνή και τα εγχώρια funds, αλλά και το ελληνικό «έξυπνο χρήμα» που τώρα θα επενδύει σε ελληνικές μετοχές μέσω του εξωτερικού. Επίσης, είναι άδικα γιατί η διάταξη του νόμου στον φόρο υπεραξίας δεν θα συνεκτιμά τις ζημίες των μικροεπενδυτών, αλλά θα φορολογεί μόνο τα κέρδη...

Επί της ουσίας, η κατάσταση στο Χ.Α. αλλάζει και αλλάζει επί το ζοφερότερον. Το πώς και το γιατί πραγματεύεται αναλυτικά το Cover Story του «Μ» (σελ. 8 - 9), το οποίο εξετάζει μία προς μία όλες εκείνες τις παραμέτρους που δημιουργούν αυτό το σκηνικό, εστιάζει στα προβλήματα που προκαλούνται αντί να λύνονται και καθιστά σαφή την έλλειψη κυβερνητικής στρατηγικής για το τι θέλει, τέλος πάντων, να είναι το ελληνικό χρηματιστήριο...

Αν, πάντως, ο υπουργός Οικονομίας χρειάζεται μια καλή δικαιολογία γι' αυτό, μπορεί να επικαλεστεί τις εκτιμήσεις των διεθνών οίκων για την αστάθεια των χρηματιστηρίων το επόμενο διάστημα (σελ. 16 - 17) και να ανακηρύξει τα μέτρα... κίνηση προστασίας: τίποτα δεν βάζεις, τίποτα δεν χάνεις...