Κινδυνεύουν να κολλήσουν... κορέους!
Από το καλό στο καλύτερο βαδίζει η μετοχή της Rilken, καθώς από τα 5 ευρώ του Μαρτίου έχουμε ξεπεράσει τα 8,5 ευρώ και μάλιστα σε πτωτική περίοδο για τη Σοφοκλέους. Η τρέχουσα κεφαλαιοποίηση της εταιρείας κυμαίνεται στα 29,5 εκατομμύρια ευρώ, αλλά από αυτήν θα μπορούσαν να αφαιρεθούν γύρω στα 3 - 4 εκατομμύρια ευρώ που η εισηγμένη δανείζει στη Henkel Hellas, καθώς και ποσό περί τα 6 - 7 εκατομμύρια ευρώ το οποίο θα μπορούσε να μείνει μετά τους φόρους, σε περίπτωση που πωλούνταν το ακίνητο της Νέας Κηφισιάς.
Μένουμε δηλαδή στα 20 εκατομμύρια ευρώ περίπου, για μία εταιρεία με ισχυρά brand names και με αρκετά καλά κέρδη για φέτος. Οψόμεθα...
Όσο για την κόντρα των μετόχων μειοψηφίας με τη διοίκηση, όλα δείχνουν ότι η πλευρά της μειοψηφίας επιθυμεί την παράτασή της. Ενδεικτικό άλλωστε είναι το γεγονός ότι μέτοχοι που κατέχουν το 9% και είχαν αναβάλει την τακτική γενική συνέλευση του Ιουνίου, προκειμένου να υποβάλουν ερωτήσεις, τελικά δεν τις υπέβαλαν στην επαναληπτική γενική συνέλευση και ζήτησαν νέα έκτακτη που θα πραγματοποιηθεί μέσα στον Σεπτέμβριο. Γιατί άραγε;
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι σχέσεις συνεργασίας μεταξύ Henkel Hellas και Rilken είναι τόσο στενές ώστε οι δύο εταιρείες κινδυνεύουν να κολλήσουν κορέους...
Αν σε αυτό συνυπολογιστεί ότι σήμερα η εταιρεία είναι ζήτημα αν βγάζει το ένα τρίτο των κερδών που έβγαζε επί Καβαλιεράτου, τότε μπορεί κάποιος εύκολα να καταλάβει ότι οι μέτοχοι μειοψηφίας έχουν «λαϊκό έρεισμα»...
Οι μικροί «εκδικούνται» τους μεγάλους
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που «κρατούν πολύ μικρό καλάθι» σχετικά με τα αποτελέσματα τα οποία θα παρουσιάσουν στο πρώτο φετινό εξάμηνο οι εισηγμένες ιχθυοκαλλιέργειες. Και όχι μόνο λόγω της τιμής της τσιπούρας αλλά και εξαιτίας των έντονων προβλημάτων που παρουσιάζουν οι μικρότερες δυνάμεις του χώρου...
Γιατί στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας συμβαίνει το εξής παράδοξο: πολλές φορές οι μεγάλοι όμιλοι δεν βλέπουν τις μικρότερες δυνάμεις του χώρου μόνο ως ανταγωνίστριες, αλλά και ως πελάτες! Συγκεκριμένα, οι μεγάλοι πουλάνε στους μικρούς γόνο και τροφές, ενώ συχνά αναλαμβάνουν και την εμπορία των παραγόμενων προϊόντων τους.
Τώρα, λοιπόν, που πολλοί «μικροί» αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, οι μεγάλοι είναι πιο επιφυλακτικοί στις πωλήσεις τους προς αυτούς, φοβούμενοι κύμα επισφαλειών.
Και επιπλέον, τώρα που η τιμή της τσιπούρας έχει υποχωρήσει τόσο πολύ, διαπιστώνουν ότι η εμπορία των ψαριών των «μικρών» όχι μόνο δεν αφήνει σοβαρά περιθώρια κέρδους, αλλά επιπλέον δυσκολεύει και τις ίδιες να πιάσουν τις απαιτούμενες τιμές. |