Η

Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το πότε (για τις αρχές του 2009 κάνουν λόγο οι περισσότεροι) και πώς (από την ανάκαμψη των εταιρικών κερδών εκτιμούν επίσης οι περισσότεροι) θα επανέλθουν τα διεθνή χρηματιστήρια στον... ίσιο δρόμο, η ελληνική αγορά διαθέτει ορισμένες ιδιαιτερότητες που της επιτρέπουν να προσβλέπει σε κάτι παραπάνω.

Είναι μια σειρά από ανοιχτά μέτωπα σε συγκεκριμένους κλάδους και εισηγμένες, των οποίων η επιτυχής αντιμετώπιση είναι δυνατόν να αποδειχτεί πρώτης τάξεως... καύσιμο για το Χ.Α., έστω και σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των ζητημάτων είναι η στάση που θα κρατήσει η κυβέρνηση, καθώς οι εμπλεκόμενες εταιρείες έχουν και λίγο... Δημόσιο μέσα τους, για να μην αναφέρουμε καν τις ευρύτερες νομοθετικές ρυθμίσεις που έχουν προαναγγελθεί και αναμένονται.

Με το συγκεκριμένο θέμα ασχολείται το Cover Story του ανά χείρας «Μ» (σελ. 8 - 9), το οποίο ακριβώς αναδεικνύει πόσο καταλυτικό ρόλο θα διαδραματίσουν για το ευρύτερο μέλλον της αγοράς οι κυβερνητικές αποφάσεις του επόμενου διαστήματος. Αρκεί να αναφερθούν τα ονόματα των ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, ΟΛΠ και ΟΛΘ, καθώς και το ζήτημα του νόμου που εκκρεμεί για τις οικιστικές περιοχές για να γίνει αντιληπτό με μια απλή αναφορά το μέγεθος των αλλαγών που αναμένονται.

Κομβικό σημείο, βέβαια, το deal με την Deutsche Telekom για τον ΟΤΕ, για το οποίο η κυβέρνηση ουσιαστικά καλείται να δώσει τα διαπιστευτήριά της ώστε να πείσει ότι η ελληνική αγορά προσφέρεται για επενδύσεις, καθώς η ίδια είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τις (καλώς ή κακώς εννοούμενες, λίγη σημασία μάλλον έχει) μεταρρυθμίσεις...

Σε τελική ανάλυση, αν η παρούσα χρηματοπιστωτική κρίση αποτελέσει κάποτε σημείο αναφοράς λόγω των πολλών ιδιαιτεροτήτων της, το ίδιο μπορεί να συμβεί και για το ελληνικό χρηματιστήριο, αλλά για τελείως διαφορετικούς λόγους - και περισσότερο... για καλούς...